Woorden na het verlies van een partner. Hier vindt u gedichten die de liefde, gemis en verbondenheid verwoorden. Met een kleine wijziging zijn de gedichten vaak aan te passen naar uw situatie. Zet u dan wel de bronvermelding eronder: vrij naar (naam dichter)
| Bevroren Verdriet | Trijnie Forsten |
Voor duizend dingen zijn geen woorden
de horizon verdwenen in het niet
de tijd gaat ongemerkt in mij verloren
ben gevangen in bevroren verdriet.
Verdriet is tijdloos, zonder maat
de dagen gaan van niets naar niets
de klok die al zo lang stilstaat
wil verder maar ik kan het niet.
De mensen om mij heen gaan door
de tijd die heelt toch alle wonden
niemand die begrijpt wat ik verloor
toen we verslagen bij je stonden.
En als de horizon het sterrenlicht begroet
Dan mis ik je het meest
En huil, om dat wat is geweest
Jij bent gegaan…. voorgoed.
| Een wereldreis | Margreet Jansen |
Mijn wereldreis
mijn levensreis
eindigt waar het ooit begon
ik zeilde over oceanen van liefde
met de plichten des tijds
in mijn kielzog
voor jullie
voor jou
ik volgde je, gaf al mijn
om samen het totaal te zijn
en toen je verdronk
in de golven van gister
was ik meer dan het ergste alleen
hou me vast, neem me mee
en het maakt me niet uit
hoe laat, wanneer of waarheen
ik volg je
heb je lief
net als toen
| Einde is geen einde | Marinus van den Berg |
Het einde van
jouw leven
is nog niet het einde
van mijn relatie met jou.
Het einde van
jou aan te kunnen raken,
betekent nog niet
dat jij me niet meer raakt.
Het einde van het leven
is nog niet het einde
van het geleefde,
en het geleden verleden.
Ik ga wel verder,
maar ik ga niet door
zonder jou.
Zelfs niet als er
een nieuwe intimiteit
groeit.
Jij was mijn eerste liefde,
zo heerlijk
zo verrassend
zo vernieuwend
zo onvergetelijk.
| Glansloos zijn de dagen | Doris Dorné |
Met open ogen
staar ik
in de spiegel van het verleden
naar het troosteloze heden.
Glansloos
zijn de dagen nu jij er niet meer bent,
alles heeft zijn kleur verloren,
eenzaamheid trekt diepe sporen
in de kamers van mijn hart.
| God | Michel van der Plas |
Het drong vandaag met een schok tot me door:
dat jij nu weet wie God is; hoe en wat.
Dat maakte jou opeens een vreemde, en dat
zette mij op de plaats waar ik behoor.
En heel de wereld kwam me anders voor.
Wat wij hadden gedeeld en liefgehad
kromp samen, en de tuin waarin ik zat
vereenzaamde: nu eindigde jouw spoor.
Het was een prachtige dag in april.
Overal leek er nieuw geluk op til
met jonge vogels en opschietend gras,
waar jij van had gehouden, nog zopas.
Ik zat met het raadsel van het verschil
en ik wou nog niet weten wat het was.
| Herinneringen | Dichter onbekend |
Ik heb hier nog
het laatste briefje
dat je schreef.
Herlees het,
steeds weer.
Ik zie iemand lopen,
in een schok:
dat ben jij
maar niet..
glimlach
door mijn tranen heen.
| Het lieve leven | Nico Scheepmaker |
Mocht er ooit iets met me gebeuren
leef dan door, want het lieve leven
is je voor het leven gegeven:
daarna komt de tijd om te treuren.
Na mij komt er altijd een ander,
want jij bent voor samen geboren.
Er gaat zonder mij niets verloren,
omdat er toch weinig verandert.
Het enige is dat ik weg ben,
maar dan voor langere tijd:
zo is het nu eenmaal geregeld.
De ander, die ik nog niet ken,
ben ik ook, want je raakt me niet kwijt:
ik blijf in je leven weerspiegeld.
| Hoe eenzaam eenzaam is | Greet Jonk-Commandeur |
Mijn liefste is gevlogen
zachtjes uitgeblust
geen hand meer op de mijne
geen mond die mij nog kust.
Geen lachjes uit de verte
geen hand meer door mijn haar
niet meer samen zitten
zitten kijken naar elkaar.
Er vallen nu geen woorden
er is geen ergernis
maar ik weet nu uit ervaring
hoe eenzaam eenzaam is.
| Ik hoor je stem | Ingezonden via Memori door Amber |
Ik kijk omhoog naar de sterren,
En hoor heel zacht een stem,
Mijn liefste ik groet je van verre
Ik hou nog zoveel van hem.
Ik weet dat ik je moet laten gaan
Dat ik je je rust moet geven
In mijn ogen welt langzaam een traan
Zie ik jou ooit weer, in een ander leven?
Mijn dromen gaan alleen over jou
Ik zie je staan, hoor je stem
Weet dat ik voor altijd van je hou
Eeuwige liefde, zonder enkele rem.
Ik voel je armen om me heen
Je stem zegt : 'mijn Liefste', 't klinkt heel zacht
Heel even ben ik dan niet alleen
In die sombere donkere nacht.
Maar als ik mijn ogen weer open doe,
Dan ben je er niet meer,
Dat maakt mij zo ontzettend moe,
Doet het leven, het alleen zijn,
mij zo ontzettend zeer......
| In Memoriam | Arie Visser |
ik zie hem voor mijn ogen staan
alsof hij nooit is weg geweest
ik zie hem voor mij in de geest
alsof hij nooit is weggegaan
wanneer zal ik weer bij je zijn
zoals we ooit samen zaten
alles om ons heen vergaten
in regen en in zonneschijn
zullen we weer samenkomen
om het lot het lot te laten
onverstoorbaar verder praten
en in rijkdom eeuwig dromen
