Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Adrie Bogerman-Heylema

19-05-192325-03-2017
      Mam, je was er zo mee bezig de laatste tijd
      Je nam zonder dat we 't wisten al een beetje afscheid
      Wij vonden jou nog zo goed en dachten
      Dat jouw einde nog wel op zich zou laten wachten

      Je zwaaide ons uit tot we je niet meer zagen
      Tot we de bocht om waren met de wagen
      Gewoon naar huis moesten we gaan
      We hebben er niet bij stil gestaan......

      Dat je ons nooit meer uit zouw zwaaien

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Afscheidstekeningen achter kleinkinderen
        reactie 13   |   niet OK

        De achterkleinkinderen Sedy en Ami-Sue waren zo lief om Oma een tekening mee te geven bij het afscheid.


        Henk - Wateringen
        16 juli 2017

        Deel deze pagina:

      • Een lieve vrolijke buurvrouw
        reactie 12   |   niet OK
        onze jaren in de Fransstraat denken we met plezier aan terug. Ook omdat we zo'n lieve onderbuurvrouw hadden. Mevrouw Bogerman was altijd aardig, had altijd tijd voor een praatje en wilde ons bv dolgraag de nieuwe kat laten zien of weten hoe het met die van ons was. Ze was ook altijd belangstellend naar onze kinderen.
        En af en toe zagen we haar lekker een stukje gaan rijden op de scoot mobiel.
        Rust zacht mevrouw Bogerman.
        Henk en Susanne, bedankt voor de heel mooie kaart. Een heel trefffende ontroerende tekst. En een fantastische foto!
        Alle sterkte en goeds gewenst van Alexis, Chantal, Damian en Toine.

        Familie - Voorburg
        15 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Mw Bogerman was voor mij een paradijsvogel, vandaar dit gedicht.
        reactie 11   |   niet OK
        Gebroken vleugels
        Een paradijsvogel met gebroken vleugels, Met een geloof dat los staat van de tijd. Zal ooit haar vleugels weer uit slaan .Zal zij weer vliegen in haar eigen paradijs

        Zij was voor mij een echte paradijsvogel, en ga haar nooit vergeten

        Joyce - Voorburg
        1 april 2017

        Deel deze pagina:

      • Laatste groet
        reactie 10   |   niet OK
        Lieve Adrie, toen je in 2003 op Het Atelier in Voorburg kwam om te tekenen en schilderen hadden we al snel contact met elkaar. Ik was onder de indruk van je creativiteit en het gemak hoe je met iedereen omging. Spontaniteit en gezelligheid stonden bij jou voorop. Ik verhuisden in 2004 naar Bonaire maar we hielden kontakt via de email en af en toe zagen we elkaar nog. Via Henk en Suzanne bleef ik op de hoogte en merkte ook dat je wereld kleiner werd. Ik zal je blijven herinneren als een echte dame in je mooie kasteel jurken. Henk en Suzanne wens ik heel veel sterkte en kracht toe. Maar ook mooie herinneringen en dat zij zolang hebben mogen genieten van hun lieve moeder en schoonmoeder. Rust zacht lieve Adrie, groet Edith.foks-ferrageau

        Edith - BURGH HAAMSTEDE
        31 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • Lieve adrie
        reactie 9   |   niet OK
        Een bezoek aan u voor u voeten en haren was om de 6 weken en dit al jaren.
        Eerst kwam u zelf naar de salon, maar toen dat eenmaal niet meer kon, ben ik u aan huis doen.
        Dit altijd met veel plezier en gezelligheid , en met tranen nu dit afscheid.
        Ja, afscheid doet altijd pijn, maar ik ben dankbaar dat ik in u leven mocht zijn.
        Heel veel sterkte voor iedereen, met dit verdriet en vergeten zullen we haar zeker niet . jose hauser

        Jose - Rijswijk
        31 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 8
        Frenny

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Frenny - Zoetermeer

        31 maart 2017

      • Lisa...!!! Voor Mevrouw Adrie Bogerman-Heylema. Geen pijn meer, geen zorgen…
        reactie 7   |   niet OK
        Ik vond het toch zo’n raar idee…
        Ik dacht; “Wat maak ik nu weer mee?”
        Een wandeling bij de Grote Poort
        Een blik, het was maar heel erg kort
        Maar ik herkende haar meteen
        En het was alsof de zon weer scheen

        Mijn staart omhoog, ben zo uitgelaten
        Dat ik voortdurend door blijf praten
        Het Vrouwtje is nu weer bij mij
        Had dit niet verwacht, maar ben heel blij
        Ben snel naar haar toegelopen
        Gaf kopjes en op haar schoot gekropen

        Ze zei; “Hallo daar, gekke meid
        Wat fijn jou te zien weer, na al die tijd
        Ik ga nu nergens anders heen
        Dus ik blijf bij jou, en jou alleen
        Daar beneden waren prachtige dingen
        Die voortgaan als mooie herinneringen”

        “Lisa…? Weet jij de weg, misschien?
        Want ik wil ook nog wel familie zien”.
        Ik sprong op en ging voor haar uit
        “Kom maar”… en ik miauwde luid

        Rustig aan. Er is veel in ’t verschiet
        Maar uren en dagen tellen niet
        Hier, Vrouwtje, heeft U alle tijd
        En rust tot in de eeuwigheid…


        Een likje voor Lisa…

        Mijn diepste respect voor Henk en Susan, die er steeds voor U waren.

        Rust in vrede. Oom Hans.

        Via Henk heb ik mogen genieten van alle prachtige, fantasierijke en avontuurlijke verhaaltjes vanuit het oogpunt van Lisa, jarenlang pluizig vriendinnetje en vreselijk kattenkopje . U vertrouwde ze toe aan de computer en op die manier hebben we af en toe nog wat leuke mailtjes uitgewisseld. Die verhaaltjes en de contacten zijn me dierbaar. Dank U daarvoor.

        Hans - Leiden
        30 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • Lieve, mooi, deftige, grappige tante Adrie.
        reactie 6   |   niet OK
        Lieve, mooi, deftige, grappige tante Adrie. Ik herinner me vooral die glinsterende pretogen net als oma. Altijd als wij u zagen was het zo gezellig en enorm welkom. Heel veel liefs en een enorme dikke knuffel, en geef oma er ook ëén.

        Monique - Boxtel
        30 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • Van Rob en Tanneke van der Meer-van Nielen
        reactie 5   |   niet OK
        In Memoriam Adriaantje Heijlema, Heenvliet 1924 - Den Haag 2017
        Wij woonden korte tijd naast elkaar op de Laan van Haagvliet in Voorburg, Dorp aan de Vliet. Wij (familie van der Meer)waren met zes kinderen en woonden boven. Zij (familie Bogerman)met een zoon in het huis naast ons.
        Hij werkte bij de politie, vaak onterecht bekend als kwaaiige diender, zij een deftige dame.
        Op een gegeven moment is de familie Bogerman verhuisd naar een ander adres in Voorburg.

        Veel later heb ik mevrouw Bogerman weer ontmoet bij het Voorburgs Operakoor waar zij al zong voor ik erbij kwam. Na weer wat jaartjes kwam daar ook zoon Henk zingen.
        Door concerten en feestavondjes van het koor ben ik het echtpaar Bogerman wat beter gaan kennen en waarderen en raakte met Henk bevriend.

        Door het overlijden van Opa Bogerman uit Oude-Tonge raakte ik in contact met Henk’s nichtjes en ben na ongeveer 5 jaar met Tannie getrouwd. Door de ontstane familieband mocht ik ome Jaap en tante Adrie zeggen.
        Het bleek nu dat ome Jaap’s zus Marie Bogerman er rond 1960 in huis is geweest om hulp te bieden in het huishouden toen tante Adrie last van een hernia had.
        Kon ik nog maar een keertje in die tijd terugkijken om haar als jonge deerne te kunnen zien, niet wetende dat ik zo’n 30 jaar later haar schoonzoon zou worden. (We waren toen trouwens met andere dingen bezig. Begin 1959 werd mijn jongste zusje geboren en in 1960 werd mijn vader ziek en overleed in dat jaar.)

        Door mijn verhuizing naar Oude-Tonge werden de contacten wat minder frequent en kwamen berichten vaak telefonisch of per pc.
        Zo belde Henk afgelopen vrijdag, 24 maart, ons op met het bericht dat zijn moeder in een hospice lag, longontsteking had en daaroverheen een infectie had gekregen. De dokter vermoedde “Houd er rekening mee dat het in dit weekend afgelopen kan zijn.” Zo een bericht was er al eens eerder geweest, maar toen was ze weer beter geworden. Nu bleek het inderdaad anders: Tante Adrie is in de daaropvolgende nacht op 93 jarige leeftijd in haar slaap overleden.


        Niemand weet het beter,
        Niemand keerd’ ooit terug.
        Gedenk steeds deze mens,
        Maar herinner je de geest.

        Rob

        Rob - Oude Tonge
        30 maart 2017

        Deel deze pagina:

      • reactie 4
        Jan-dirk

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Jan-dirk - Haarlem

        30 maart 2017

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.