Een leuke herinnering van de vakantie met de familie naar Hongarije. Overdag leuke uitstapjes gemaakt en natuurlijk ’s avonds een spelletje kaarten, meestal Hartenjagen.
Ongelofelijk maar waar, de winnaar was meestal Ray, wat hij altijd prachtig vond, maar wij wat minder. Maar wat hadden wij altijd een plezier, een grote schaal chips op tafel en lekker babbelen. Ja, het was een week met een gouden randje.
Klaas en Gre

Raymond,
Een vent met een grote mond en een evenzo groot hart. Ik ben ook blij dat ik hem heb mogen kennen en lange tijd als vriend heb mogen beschouwen. Vanaf het moment dat ik met hem kennismaakte als het ‘vriendje’ van Sandra tot de zwager en vriend die hij werd. Altijd in voor een geintje als hij zelf maar niet het slachtoffer was.
Vol bravoure, zoals hij ook zonder na te denken op vakantie in Thailand het bord aan de buitenzijde van de trein weghaalde opdat het voor de foto zo te laten zien waar we met z’n tweeën heengingen. Dat daarna, in slecht Engels, duidelijk werd gemaakt dat een en ander niet werd gewaardeerd was hem dan weer niet duidelijk, waarom ? Het bord was niet weg en het was ook niet beschadigd, dus…...
Of vol enthousiasme, tijdens een trip op Bali waar na een demonstratie van een local ook Ray wel even een kokosnoot uit de boom ging halen, en dan de pé er in hebben dat het niet lukte.
Ray, je was een geweldige vent en ondanks dat het contact de laatste jaren minder was zal ik je missen.
Edwin.