Lieve Rob,
Bedankt dat je ons allen verrijkt hebt met je aanwezigheid hier op aarde. Nu jij weer verder gaat en ons achterlaat, zal eeni eder persoonlijk een manier moeten vinden om dit verlies te verwerken.
We koesteren jou in ons hart, en vergeten is onmogelijk. Jij hebt je stempel gedrukt op deze aarde. Je energie is nog steeds voelbaar, dwars door de barrière van tijd en ruimte.
Je Licht en Liefde zullen eeuwig blijven voortbestaan maar dan in een andere vorm, niet langer fysiek, maar als een spirituele energie.
We rouwen nu om het verlies van onze fysieke Rob, maar Rob, geef ons de kracht om door deze surrealistische tijd heen te komen en laat de zon weer voor alle rouwenden schijnen.
Jij bent nu daar waar het goed is, waar allen die ons voor zijn gegaan verblijven.
Jij bent weer bij de Bron.
En, als er genoeg tijd verstreken is en de donkere dagen voor ons voorbij zijn, dan komen alle mooie, leuke, lieve en grappige momenten met jou weer tot leven.
Persoonlijk zal ik weer in de lach schieten als ik aan onze typische Jacobson denk. Krom van het lachen lagen we, terwijl we nog niet eens aan de clou van de mop toe waren.
Of aan die keer in dat Argentijnse restaurant in Breda, waar je het voor elkaar kreeg om de dop van het zoutvaatje los te draaien en de inhoud daarvan over de tafel en de vloer uitstroomde en het zoutvaatje luid over de vloer stuiterde; we hadden alle aandacht te pakken….
Talloze momenten heb je ons aan het lachen gebracht, dank daarvoor.
Je gezin stond op de eerste plaats, jij en Geni zijn onverbrekelijk aan elkaar verbonden. Jullie hebben de kinderen uitstekend opgevoed en een mooie start kunnen geven. Ook als Opa en Oma zijn jullie geslaagd, waarbij Opa Rob altijd een geheime chocolade voorraad had waarvan Oma Geni niks afwist, lekker smikkelen voor de kleintjes.
De hechte band die jullie als familie met elkaar hebben bleek vooral in de laatste twee weken van je leven. Iedereen werkte intens gepassioneerd mee aan je herstel en eventjes leek het goed te gaan, maar helaas, de ziekte bleek al te ver gevorderd.
Geni, Malou, Mike, Olaf, Djay, bedankt dat jullie zo goed voor onze broer gezorgd hebben, Mabel en Gerjo bedankt voor de massages en de liefde eb Licht ondersteuning.
Mijn hart breekt omdat Rob de jongste telg niet kan vasthouden, maar ik weet zeker dat hij vanaf een wolk meekijkt en als een engel erover zal waken, net als over de rest van de familie.
In je werkzame leven stond je bekend als degene bij wie men moest zijn op het gebied van industriële brandbeveiliging, je hebt vele grote en kleine projecten tot een goed einde gebracht.
Na je pensioen kroop het bluswater toch waar niet kon gaan, en richtte je PYRO op. Samen met je oude kornuiten Peter Bornemann, Nico Rugebregt, Hans Eykelenboom, Habib Hamidy en je kleine broertje richtte je een lean and mean team op.
PYRO heeft succesvol gedraaid, je was van plan om dit jaar te stoppen, de leiding over te dragen aan Olaf, en dan echt aan je pensioen te beginnen. Helaas ging het stoppen abrupt, niet zoals wij het gepland hadden. Rob jij bent in het harnas gestorven.
Nu zijn we hier, je gezin, je familie, je vrienden, je kennissen en collega’s om jouw als persoon te gedenken.
De indruk die je achterlaat op ons is immens, de leegte kosmisch en de stilte oorverdovend.
Rob, you did it your way!
