Tips over condoleren of herinneringen delen?
Lieve Rolf,
Een berichtje op Lexa, dat was het begin van onze bijzondere reis
een drankje bij de Stairway
uren luisteren naar muziek 's nachts in de auto
Samen shoppen, de verkoper legde uit hoe ik je nieuwe shirt moest wassen, mijn rol was duidelijk
Samen voor de zoveelste keer je keuken schoonmaken, de berg schone was opvouwen
Samen je koffer inpakken voor je volgende grote reis, ik bracht rust en structuur zei je
Ik bracht je naar Schiphol en daar ging je
Volle maan, weerRolf
Een appje om 4am: ben je nog wakker?
Ik zit rechtop in bed, want je ringtone had nooit een houdbaarheidsdatum
Jouw helderblauwe ogen en stralende lach aan m'n voordeur, jij bracht licht en Palo Santo
Nog 1 drankje nadat je klaar was met feesten
Samen cocktails maken, je fles Tanqueray staat hier nog
G&T op het nachtkastje
Lange nachtelijke gesprekken
Je wilde wel leren mediteren, wat was geluk eigenlijk?
's Morgens vogels spotten vanaf de bank
Met liefde gemaakte ontbijtjes en lange knuffels
Mijn diagnose Asperger, jij was de eerste die het wist
Nog 1x mocht ik deel uitmaken van je dag
Maar 2 foto's ooit van ons samen
't ging nooit voor de eeuwigheid zijn
maar je kwam altijd terug, hoe lang het soms ook duurde
Op m'n verjaardag kreeg ik voor het eerst in 7 jaar een berichtje van je, ik begreep nog niet waarom
Ik had laatst voor het eerst in m'n leven staartmezen in de tuin, die had jij gestuurd, maar dat wist ik nog niet
Ik hoop dat je af en toe nog es langskomt, want ik mis je
Dankjewel lieve Sofie voor je berichtje, anders had ik het misschien nooit geweten
Heel veel sterkte voor jou, en voor alle familie en vrienden die ik helaas nooit heb mogen ontmoeten
liefs,
Nancy
Er was zoveel wat we deelde. Om te beginnen ons Brabants bloed. Wat was het fijn om met jou aan de telefoon te babbelen, altijd lang en met veel Brabantse humor. Hoe slechter of harder, hoe beter. Jij was dan ook de vriend die me regelmatig is komen opzoeken tijdens het Bosche carnaval. Verkleed en wel stond je daar dan, heerlijk vond ik dat!
De naam “van poppel”, die in onze beide families zit, hebben we ook regelmatig besproken. Misschien zijn we wel familie? Met jou vader & moeder hebben we dat nog eens verder bekeken.. maar daar kwamen we niet uit.
Wel voelde het zo, als familie, een van de weinige mensen om mij heen die zo hetzelfde was en hetzelfde in het leven stond. Ook daarover babbelden we veel en lang. En uiteindelijk waren we het altijd met elkaar eens en vonden we ook dat we gelijk hadden. Dat laatste sowieso :)
Later zouden we een boerderij kopen met veel grond waar wij (fam. Pippel) en jij in ieder geval zouden gaan wonen. Daar praten we al jaren over. Alles hebben we ingericht. Wie ook bij ons wilde wonen mocht er uiteraard bij. Alles kon en mocht, iedereen kon en mocht. We zouden helemaal zelfvoorzienend leven, een hottub maken, een grote moestuin aanleggen en de tuin inrichten als een super fijne, relaxte plek om te zijn met veel hangmatten, bomen en vogels. Oude busjes en campertjes mochten er natuurlijk ook komen...eigenlijk hadden we het min of meer tot een camping gemaakt, voor alles en iedereen, waar uren spelletjes gespeeld werden en gedanst zou worden, met alle kinderen en dieren erbij! Met Sven was je al aan het broeden om limonade te maken en uit te geven. Allemaal daar gemaakt :) heerlijk om met jou lekker door te draven in jou creatieve ideeen en leuke gedachten. Altijd zal dit bij ons in gedachte blijven..
Maar eerst moest er een huis komen voor jezelf. Al een tijd zit ik samen met Maaike en Claire in je “funda - app - groep” om een huis voor jou te zoeken. Ook ik ben vaak met je mee gegaan om huizen te bekijken. Je kon hier zo moeilijk in beslissen, zoals meer dingen in je leven. Onze gesprekken werden de laatste jaren ook steeds vaker serieus. Je wist het allemaal niet.... er was iets niet goed in je hoofd....
Je was zo’n fijne vent, lieve mooie Rolf met je mooie blauwe ogen, fijne knuffel en volle lach. Je had zoveel goede vrienden, die allemaal van je houden en allemaal hun eigen herinneringen hebben met en aan jou. Zo was je namelijk.
Ik mis je
Het spijt me dat ook wij niet meer hebben kunnen doen. Dat je dit zo alleen hebt moeten doen.
Als het zo werkt hoop ik dat je nu rust hebt..
Love you..voor altijd!
Dikke kus, bettien
Lieve jacque, Wilma, Jacqueline, Bruno en Ruben.
Voor jullie heel veel sterkte met dit enorme verlies.
Veel liefs xx
Hee maatje,
Wat vind ik het jammer dat het avontuur hier eindigt,
We hadden nog zoveel festivals te gaan samen,
We hadden nog zoveel leuke restaurant tripjes met jou en papa staan,
We hadden nog zoveel leuke nieuwe dingen te ontdekken,
En ik had nog zoveel (jongens) verhalen te vertellen :)
Hee maatje,
Zal ik je eens een geheim vertellen?
Voor jou,
Zou ik zelfs een keertje mee gaan vogelsspotten,
Hee maatje,
Geen avontuur zal nog het zelfde zijn zonder jou blije kop,
Maar natuurlijk zullen we jouw blije kop nooit vergeten,
Maar hopelijk zal mijn lach als ik in de buurt van je ben ook niet vergeten,
Ik mis je ❤️
Heel veel kusjes,
Kiki
Lieve lieve familie van Rolf,
Wat moet dit lastig voor jullie zijn en ik leef sterk met jullie mee,
Jullie kunnen altijd bij familie Pippel terecht,
En ondanks dat alles nu anders is hoop ik dat jullie genieten van elke dag.
Deze foto vond Desh toevallig van de week nog op de telefoon van zijn moeder. Waarschijnlijk doorgestuurd via What's app tijdens 1 van de vakanties dat jij gezellig met ons mee was. Foto updates en geluids fragmenten waren wel echt de rode draad om elkaar op de hoogte te houden over waar we waren, wat te doen, elkaar over te halen om langs te komen, dat ik echt nog ff een zet moest doen met schaken omdat ik anders het potje zou verliezen ....En de allerlaatste ging over het spel double zo Clever - een heel leuk spel - waarvan je ons toch even op de hoogte moest brengen van de goede spelregels - want blijkbaar hadden wij onze eigen draai eraan gegeven ;-) Dat moest toch echt even gecorrigeerd worden. Bizar dat het vanaf nu stil gaat zijn...
Een hele mooie fotocollage van je hangt op onze koelkast en jouw 0.0 brouwertje ligt op jouw verzoek nog steeds in onze koelkast te wachten tot je weer langs zou komen.......
Ik mis je Rolf
Lieve Rolf,
Ik kreeg een relatie met Maarten en kreeg jou er als cadeau bij. En een cadeautje ben je voor mij altijd gebleven. We konden vaak samen de grootste lol hebben. Regelmatig hebben we samen tranen met tuiten gelachen.
Toen Maarten en ik gingen trouwen was je zijn getuige. En je was mijn Bowie. Op ons huwelijksfeest op Lowlands had jij je speciaal voor mij prachtig geschminkt als Ziggy Stardust.
Zoveel verhalen zijn er te vertellen over onze fantastische vriendschap. Ik zou alleen niet weten waar ik moet beginnen en wil het vooral het niet laten eindigen.
Lieve Rolf, ons feestbeest, gangmaker en vooral zoveel meer. Het gat wat je achter laat is inmens. Maar ondanks dit enorme verdriet gaan we proberen van iedere dag een feestje te maken met jou in gedachte bij ons.
Rus zacht lieverd. Love you forever.
.Tif
One day though it might as well be someday
You and I will rise up all the way
All because of what you are
The prettiest star
- David Bowie
Rolfo, mijn vriend,
We zagen elkaar niet persé elke week, maar we kenden elkaar al twintig jaar, we deelden de tijd als studiegenoten, als Lunetten bewoners, als feest/festival gangers, als VVers, alles gebundeld in vriendschap. Ik heb je altijd gekend als intelligent, zachtaardig en liefdevol, jouw ogenschijnlijke joie de vivre was altijd een bron van jaloezie voor mij. Je zucht naar het nieuwe, het onbekende, het alternatieve, maakte je tot een kleurrijk persoon met wie het fijn en interessant was om samen te zijn.
Ik geef toe dat ik je herinnering actief heb weggeduwd de laatste weken, het was te onverwacht en te veel. Je bent echter overal, van het boek wat je Mila hebt gegeven en wat tegenwoordig het enige boek is waar ze uit voorgelezen wil worden, de hengel die ik voor vaderdag heb gekregen van Paula maar uitgezocht was door jou maar waarmee we nog niet samen hadden gevist, de overgebleven Loemelaer biertjes die ik van Marcel gehad heb tijdens ons gezamelijk verjaardagsweekend ter ere van ons veertigste levensjaar, slechts een paar maanden geleden nu...
Ik realiseer me dat het echte gemis nog moet beginnen, als we deze pandemie ooit achter ons laten en het buitenleven weer mag beginnen, vrees ik dat jouw afwezigheid nog veel dieper zal snijden dan nu. Want boven alles maakte jij elk samenzijn specialer, gekleurder en gedurfder. Ik dank je voor de gedeelde tijd en zoals jij vast zou begrijpen, het was niet genoeg….
Gilles
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.