Memori heeft samen met de nabestaanden van Leon het verhaal rondom zijn overlijden opgetekend. Dit ervaringsverhaal kan anderen tot steun zijn. Op 23 september 2010 heeft Leon zelfdoding gepleegd. Hij is dan net 21 jaar. U leest hier het verhaal van zijn tweelingzus Myriam en zijn vader Ronald.
Vader Ronald is christen. Hij put troost uit zijn geloof. Hij gaat niet naar de kerk: 'Buiten is de kerk, in de natuur… een hele grote prachtige kerk. Elke dag is als een geschenk. Wat je overkomt, moet je accepteren.' In het gesprek komt de zachtheid en liefde van Leonvoor zijn omgeving steeds terug. 'Ik had graag nog veel dingen samen met mijn zoon gedaan, samen ontdekt. Een keertje samen uitgaan is er bijvoorbeeld niet van gekomen.'
Ronald vertelt over een bijzondere herinnering: 'Leon kwam eens thuis met een doosje sigaren en een fles Marakesh. "Pap, dit is lekker, een sigaar samen met een glaasje Marakesh."
Samen hebben we
daarvan genoten.
Tijdens de uitvaart-
dienst hebben wij
allemaal iets gezegd
bij het begin van de
dienst. Maar ik ben
niet zo'n prater. Ik heb
een sigaar opgestoken
en deze in een speciale
asbak op de kist van
Leon gelegd. De pas-
toor stond hier
helemaal achter en
kwam zelfs de asbak
brengen.
Ik ben de enige geweest die tijdens een uitvaartdienst een sigaar in de kerk heeft opgestoken!'
Myriam en Ronald zijn samen naar de plaats gegaan waar het gebeurd is: 'Onbegrijpelijk, op klaarlichte dag!' Andere mensen, ook jongeren, hebben het zien gebeuren. 'Het was niets voor Leon om daar niet over na te denken. Wat veel pijn heeft gedaan, is dat veel mensen op het krantenbericht harde oordelen en reacties hebben gegeven via internet. Terwijl bijna niemand van de omstanders naar hem is toegegaan om te kijken of er nog hulp geboden kon worden. Slechts één man is direct naar Leon gegaan, we zijn hem nog steeds dankbaar. Wij hebben veel emoties doorlopen, maar het gevoel van liefde en begrip overheerst altijd. "De liefde zal nooit vergaan."' (uit bijbeltekst: 1 Korintiërs 13)
Ronald en Myriam: 'Gek genoeg missen wij Leon het meest op momenten van uitersten. Als we plezier of juist veel verdriet hebben. In beide gevallen had hij er gewoon bij moeten zijn. Hij blijft voortleven in ons hart, zo staat dat ook op Memori. De reacties op de gedenkplaats zijn van grote steun geweest. Veel reacties waren persoonlijk en dat helpt. "Vriend je was altijd te laat maar dit kwam te vroeg", is een mooi voorbeeld. Het is ook fijn dat je je