Gecondoleerd lieve Edwin, Eva, Michael en alle andere nabestaanden. Vele mooie herinneringen aan Aad toegewenst.
Boy & Monique

Rust zacht.♥️

Lieve Aad,
We hebben jou zojuist begeleid naar het graf en het zonnetje scheen erbij...heb jij zeker geregeld?! Wat zal jij intens gemist worden door iedereen en vooral jouw dochter en broers en zus, die zonder jou verder moeten...Onwijs véél sterkte voor hun allemaal❣️
Weet je nog, Aad, toen wij nog in Arnhem woonden en jij dan langskwam, gingen wij op een ‘blauwe zondag’ met z’n 3tjes sporten...en daarna hapje eten bij Le grand Royal vlakbij de Korenmarkt, want van al dat sporten krijg je honger...hahaha dat sporten hebben we toen maar snel afgeschaft en het enkel bij lekker eten gehouden!😊 En zo zijn er nog talloze mooie momenten die wij samen hebben beleefd! Hopelijk is mama nu bij jou en wij komen elkaar op een dag weer tegen...🙏🏼💫

Till we meet again, lieve Aad❣️😘
Willy & Delana en kids

Rust zacht Aad
Lieve familie, en kinderen van harte gecondoleerd met het verlies van Aad.
We wensen jullie heel veel sterkte toe in deze verdrietige dagen.
Bella Nick en Isabel

Aad, ik weet niet waar ik beginnen moet.
Ik moet terug gaan naar de Vanenburg waar wij als oude buurjongens dagelijks met elkaar optrokken, kattenkwaad uithaalden, voetbalden op dat ene stukje gras, in de winter op de vijver achter ons met de slee van de helling gleden, en nog veel meer en niet vergeten de middagen dat we TV keken samen met je Ma en Oma was altijd gezellig. Deze herinneringen die een groot deel uitmaakt van mijn jeugd zal ik altijd blijven koesteren.

Bedankt oude vriend “Rust zacht”

Edwin, Eva, Michael... Sterkte met dit groot verlies.

Rust zacht Aad

Fred en Atie Pakaila

woorden schieten te kort na dit verdrietige nieuws lieve aad de wereld heeft een mooi mens verloren we zullen jou herinneren als een lieve aardige gezellige man en vader het is niet te beseffen dat je er nu niet meer bent we wensen de familie veel sterkte bij dit grote verlies
liefde is sterker dan de dood
Chris Ani Elena en Monika

Ach lieve Aad, ik weet nog dat je spontaan aanbood om voor de familiereünie met ruim 80 personen te koken. Wel in onze keuken, want bij jou was het te klein. En de rest van jouw familie moest maar gewoon meekoken. We hebben allemaal gesmuld. Ook voor een bluesfestival die we organiseerden, heb je twee keer overheerlijk gekookt. En alle keren tussendoor, als we bij elkaar kwamen en Alex en Radina er ook bij waren, zaten we weer te genieten van al het eten dat je maakte. Toen ik dit mooie gedicht van William Blake las, wist ik gelijk dat er geen afscheid is, maar dat ik je op dat andere strand weer ga zien.

Ik sta 's ochtends aan de rand van de zee.
Er komt een zeilboot voorbij
die vertrekt naar de oceaan.

Hij is prachtig,
hij is het leven zelf.
Ik kijk hem na
tot hij aan de horizon is verdwenen.

Naast mij zegt iemand:
'Hij is weg'.

Weg waar naartoe?
Hij is weg uit mijn blikveld, dat is alles.
Zijn mast is nog altijd even hoog,
zijn romp nog altijd even sterk.

Zijn verdwijning uit het blikveld
betreft mij, niet hem.

En juist op het moment
dat iemand naast mij zegt
'Hij is weg',

staan er anderen op een ander strand
die blij naar de horizon wijzen
en die roepen:
'Daar komt hij'!

Rust zacht lieve Aad.
Sterkte voor alle naasten.

Edwin, Debby en Kids