" De Ruitert laat nooit je kop hangen hoor" Vanaf vorige week maandag zal ik deze woorden nooit meer horen. Vandaag neem ik afscheid van een vriend, een echte vriend, die mij niet liet zitten toen ik 8 jaar geleden een moeilijk zakelijk besluit nam en heel veel mensen daar klaarblijkelijk een mening over moesten hebben. Aad niet. Het enige wat hij zei was: "Weet je lieve schat dat ik je toch wel lief vind, wat men ook over je zegt en vindt, voor mij verander je niet. Ook grapte wij samen over onze stiekeme verkering waarop hij steevast antwoordde dat Marjo hem daarmee altijd complimenteerde voor zijn goede smaak....Lieve Aad, ik ga je zo missen, onze lunches, roddels, spontane ontmoetingen en belletjes als ik het even niet meer wist, je aanwezigheid bij de peurbakkentocht waarbij ik je elk jaar weer probeerde om te kopen voor de 1e prijs, je stem over de Apothekersdijk bij de drakenbootrace die ik kon horen in mijn huis op de Haarlemmerstraat, maar ook vooral je gevoel voor rechtvaardigheid, eerlijkheid, mening die je niet onder stoelen of banken schoof en je Leidse humor.( Weet je Wan waarom die 2 getrouwd zijn, hij dacht dat zij geld had en zij dacht dat hij het had...) Lieve vriend, rust is nu inderdaad je redding, maar het blijft een hard gelag. Ik ga je missen en nog vaak aan je denken, dag lieve schat...xxx Wanda
