Aat, (*) relatief gezien 'vlieg' ik langs en door dit 'in memoriam', 'steek' telkens een drietal kaarsjes aan en schrijf zo af en toe gewoon even iets. Allemaal om aan te geven dat jullie, want er zijn tevens nog drie personen die ik via dit 'in memoriam', een 'bezoek' breng. Mijn echt ook lieve zoon Michael Moes, en dat heeft niets te maken met meer of minder, die helaas overleed in 06-02-2006, staat hier dan wel niet, omdat het er gewoon niet van gekomen is, maar hij, dat behoeft denk ik geen uitleg, zit (net als jullie) in mijn diepste wezen en ik richt op een andere manier (soms meerdere keren) dagelijks het woord 'tot' hem. Bij elk van jullie zou ik elk moment dat al gescheiden voorbij is en ook die nog moeten komen willen doorbrengen, maar de harde realiteit is dat dit onmogelijk is. Zoals vermeld, ik schrijf niet elke keer iets, maar in gedachten ben ik tijdens zo een 'bezoek' extra (als dat mogelijk is) en in alle verschillende vormen en momenten, bij jullie aanwezig. Maar ook al zou ik nog bij jullie allen kunnen zijn, dan nog is dat maar in een aller minimaalste verhouding op de bekende eeuwigheid. Dus een vluchtig 'bezoek' of een iets langere, jullie blijven in mijn bewustzijn altijd een deel van mij.