Nog altijd in mijn gedachten!

Lieve Abby,

Het is alweer ruim twee maanden geleden......Op vrijdag 3 juli kwamen wij \'s ochtends aan in Nederland voor een aantal weken. In die weken zou ik een keer bij jou langskomen. Ik wilde zo graag nog even met je kletsen en je een hart onder de riem steken, want jij zou het nog best een tijdje volhouden. Tsja dat dacht ik, dat hoopte ik, dat wilde ik!!! Ik las altijd jouw blogs en wist natuurlijk best dat het helemaal niet zo goed met je ging, maar toen dat definiteve bericht die vrijdag op Hyves verscheen, stond de wereld even stil.......waarom kan het leven zo oneerlijk zijn voor zo\'n geweldige, leuke, spontane en lieve vrouw? en wat te denken van je man en die ontzettende schattige meiden. Hoe kan het nu dat zij verder moeten zonder jou? Helaas kan niemand dat antwoord geven en moet iedereen die jou gekend heeft, je nu missen.....en dat gemis is zwaar! Lieve Abby, ik vind het zo erg dat ik te laat was........

Lieve Hennie, Sanne en Fleur,

Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe!

Liefs, Jaimie (oud-collega Rabo Kromme Rijnstreek)

Ik ken Abby uit de tijd bij Rabobank Hoogeveen, de tijd dat jullie elkaar leerden kennen Henny. En de tijd dat ze haar hart volgde en bij jou ging wonen en een nieuw leven ging beginnen. Daarna heb ik haar nog één keer gesproken bij het afscheid van een andere collega.

En dan nu dit bericht... Twee kleine meisjes die verder zonder moeder moeten opgroeien en een man die zonder zijn lieve vrouw verder zal moeten. Ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toe wensen met dit grote verlies.

Lieve Abby,
In een tijd van hevig verdriet hebben we elkaar leren kennen, en in hevig verdriet moesten wij weer afscheid nemen......
Bedankt lieverd, voor je vriendschap, steun en begrip, ik zal je enorm missen.....
Ik zal jou nooit vergeten en neem je voor de rest van mijn leven mee in mijn hart.
Lieve Hennie, Sanne en Fleur, ouders en familie, alle, alle sterkte en kracht gewenst voor nu en in de toekomst,
en weet dat wij jullie nooit zullen vergeten!!!
Wij houden zeker contact!!
Dikke kus, Bea, Andre en Annemiek.

Beste Hennie, lieve Sanne en Fleur, en Piet en Anneke

Heel veel sterkte gewenst met het grote verlies van Abby.
Woorden schieten ons tekort.
Abby zal altijd in onze herinnering blijven als een zonnestraal in ieders leven!
Veel sterkte om dit te kunnen dragen.
Rien Peeman, Marja Peeman-Heerschap (oud-collega Rabo Middelharnis) en Priscilla en Anne-Fleur

Vandaag via mijn moeder het bericht gehoord, wat vreselijk, woorden schieten tekort.

Wij willen jullie heel veel sterkte wensen met dit verlies.

Julian, wendy, Noëmi en Romée Heeman

Verdriet wordt minder
Gemis wordt meer
men zegt dat het went
maar niet wanneer

Heel veel sterkte, wij hopen dat jullie op een mooie manier afscheid hebben kunnen nemen. Voor de meisjes heb ik misschien een mooi verhaal, het gaat als volgt :

Op een dag zei haas tegen wasbeer : \"Ik moet op reis, maar ik kan jou niet meenemen. Eend, olifant en muis blijven hier bij jou. \" Ga je dan helemaal alleen op reis ? Zei wasbeer, \"wij kunnen je toch helpen ? Je moet een rivier oversteken en die is heel diep en heel breed.\" Haas knikte. \" Ja, het is een grote rivier. Maar ik kan hem in mijn eentje oversteken. Breng jij me tot aan de oever ? Zij liepen samen naar de rivier.

Op de oever zei haas : \"Nu moet ik echt gaan. Jij blijft hier bij eend, olifant en muis. Je kunt aan me denken als ik er niet meer ben. En ik vind het fijn als je eend, olifant en muis verhalen over mij vertelt. Haas omhelsde wasbeer. Even hielden ze elkaar stevig vast. \"Ik had toch graag bij je willen blijven\", zei haas. Toen liep hij naar het water. Hij stak zijn poot omhoog en zwaaide voor de laatste keer. Haas verdween tussen het riet. Wasbeer zag hem nergens meer. Hij hoopte dat haas veilig aan de overkant was gekomen en het daar mooi vond.

Verdrietig ging wasbeer op een steen zitten. Hij huilde een beetje. Wasbeer veegde de tranen uit de ogen. Hij dacht aan haas. Haas had zo vaak gezegd : Alles heeft een begin en een einde. \"Dat is zo\", fluisterde wasbeer. Hij haalde diep adem en zei hardop : \"Alles heeft een begin en een einde.\"Toen liep wasbeer naar huis. Hij omhelsde eend, olifant en muis. \"Haas is de grote rivier overgestoken,\"zei hij zacht. \"Komt hij nog terug ?\"vroeg olifant. \"Nee\", zei wasbeer, \"Haas blijft aan de overkant.\"

Eend, olifant, muis en wasbeer gingen een eindje wandelen. Ze dachten allemaal aan haas. Opeens struikelde olifant over een steen. Hij viel en zijn trompet viel uit zijn tas. Olifant raapte zijn trompet op en begon een liedje te spelen. Eend sloeg de maat en muis pakte zijn fluit. Ze maakten de hele avond muziek en zelfs wasbeer danste mee. Het was al nacht toen ze naar huis liepen om te slapen. \"Wasbeer slaap jij al ?\"vroeg muis. \"Mmmm\", antwoorde wasbeer. \"Denk je dat haas onze muziek heeft gehoord ?\"
\"Natuurlijk,\" zei wasbeer gapend. \"Dan moeten we vaker muziek maken.\"
\"Ja,\" fluisterde wasbeer. Toen was het weer stil

er zijn geen woorden voor zo veel verdriet !
wij wensen hennie,sanne,fleur,
anneke en piet en verdere familie heel veel sterkte toe!

Lieve Abby,

Vandaag was ik bij jouw afscheid. Wat zou je trots zijn geweest op Hennie, de kinderen en je familie. Ik hoop dan ook dat je het allemaal gezien hebt. Wat waren er veel mensen en wat een bewondering heb ik voor je moeder. We weten nu van wie je je kracht hebt! En dan je twee vriendinnen die ondanks hun grote verdriet toch de moed vonden om over je te vertellen.
Weet je nog dat je het ,tijdens het laatste bezoek dat Oetse, Janet en ik brachten aan het ziekenhuis, had over de mooie begraafplaats in Odijk? Het is zo fijn te weten dat je nu rust op deze plek. En weet je nog dat je je zorg uitsprak over de toekomst van Hennie en je meiden? Nou, Rob heeft beloofd dat wij jouw gezin niet gaan vergeten bij de leuke personeelsbijeenkomsten in de toekomst. Van deze belofte zijn honderden getuigen, dus dat komt goed.
Jouw afscheid was heel mooi, echt een rede om trots te zijn op je gezin, je familie en je vriendinnen.

Lieve Abby, we zullen ons best doen om jouw verlies een plekje te geven, maar dat betekent niet dat we je zullen vergeten. Want daar was je een veel te lieve, gezellige, betrokken collega voor. Rust zacht.

Hennie, Sanne, Fleur, ouders van Abby, Hennie en Sietse en verdere familie en vrienden, heel veel sterkte met het dragen en verwerken van dit grote verlies.

Jolanda van Boggelen (collega)

Woorden schieten gewoon te kort, wij wensen Hennie, Sanne en Fleur dan ook veel sterkte in deze moeilijke tijd.