Diep geschokt, nog altijd.

'Neef' Ad is onverwachts uit ons midden genomen, maar niet uit ons hart.

Met veel plezier hebben we samen cursussen gevolgd. Al heb je het niet altijd gemerkt, ik had volop bewondering voor je hoe je in het leven stond. Respect voor jouw weloverwogen keuzes, bewondering voor jouw inzet voor anderen en de interesses die je had.

Alle familieleden en met name ook jouw partner en ma wens ik heel veel sterkte bij het verwerken van dit verlies, en ik hoop dat hetgeen je voor anderen hebt mogen betekenen, zoals ook voor mij, voor altijd een positieve impuls mag zijn voor zo lang het leven hier op aarde duurt.

Dat je rust mag vinden op deze voor ons nog onbekende reis, in de wetenschap dat alle mensen om je heen met regelmaat aan je zullen denken.

Chris

Ad is er niet meer
We deden alles samen, jarenlang. Zoals beste vrienden doen maakten we dan ook samen onze toekomstplannen. Hij fietste en ik reed crossmotor. Een onderlinge wedstrijd zou bepalen wie het eerste iets zou winnen in zijn sport. Hij op de fiets, ik op de motor. Hij was gedreven, altijd. Wat hij ook ondernam, hij gaf alles en dat was nogal wat. Een heel gevoelig mannetje maar zo sterk als een beer. Pezig gespierd, atletisch eigenlijk wel. Zijn drive was onwaarschijnlijk. Hij leefde voor zijn sport als geen ander. De steeds terugkerende verzuring in zijn benen liet hem niet behalen waar hij van droomde maar als ik zag wat hij ervoor deed was het voor mij eigenlijk al een kampioen. Hij, die het meer verdiende als menig ander. Als ware maagden planden we al wat we met ons eerste vriendinnetje zouden doen. Elke dag sex was zijn plan, ik ging er uiteraard in mee. We fietsten samen naar de LTS. Hij fietste hard, ik vooral op mijn achterwiel. In de vakanties werkte hij bij mijn vader in de zaak. Een betere kracht kon m’n pa zich niet wensen. Alles volle gas en voor 100%. Één keer hebben we ruzie gehad. Ik hield hem met een dom geintje voor de gek. Hij trok zich dat zo aan dat hij kwaad wegliep. Hij had gelijk, dom van mij. Gelukkig aanvaarde hij mijn excuus. Een gevoelige jongen dus met een gouden hart. Na onze schooltijd gingen we aan het werk. Hij bij Bogers in de Installatie, ik bij mijn vader in de zaak. Het contact verwaterde en we gingen onze toekomstplannen uitwerken, ieder voor zich. Tot het moment dat ik in Halsteren ging kijken naar een repetitie van een band waarin de vriendin van een vriend zong. Ik stapte binnen en daar stond hij. Als gitarist begeleidde hij de band en deed dat verrassend goed. Als hij zich ergens voor inzette deed hij dat volle bak, weer die 100%. Weer een tijd later, ik zat toen al in de reclame, wist hij mij te vinden. Ik heb toen een doek voor hem bedrukt. Hij gaf les in Tai Chi en wilde zijn logo er op afgedrukt hebben. Dat was de laatste keer dat ik hem zag. Altijd had ik het gevoel dat ik me niet druk hoefde te maken om hem. Hij pakte aan, hoe dan ook. Hij zorgde en maakte waar, zo was hij en zo kende ik hem.
De goeien gaan eerst, dat is iets wat mij iets te vaak weer uitkomt. 52 jaar mocht hij maar worden. Zijn gouden hart was niet sterk genoeg en dat doet me pijn. Ad, je had dan misschien geen prijzen op de kast staan, voor mij was je een winnaar en een voorbeeld voor velen.
Rust zacht maatje.
Lang uit het oog maar nooit uit het hart.

Er is een condoleance aan de nabestaanden achtergelaten door:

Lieve Ad,
Nooit meer jou stralende lach, zoals je zelf genoot van de tai chi lessen
Nooit meer jou duidelijke krachtige adviezen
Nooit meer privéles, waar ik zoveel van je leerde
Nooit meer, nog een keer, zoals je altijd zei bij nieuwe oefeningen
Nooit meer jou eigen gemaakte nieuwe prachtige oefeningen aanleren
Zoals Carla zegt dit mag en kan niet verloren gaan!

Lieve Carla,
Zo een geweldig warm gelukkig stel waren jullie, en ineens is alles anders.
Heel veel sterkte en veel warmte en liefs,
Liesbeth de Jong

Bij deze wil ik al jou dierbare familie,vrienden nog heel veel sterkte wensen.
Ze verliezen aan jou een krachtig wijs persoon.
Heel veel sterkte en liefde gewenst voor de komende tijd.
Ingrid reversma

Lieve Ad,
Wat zullen we je gaan missen.
Je passie,gedrevenheid,je goede hart,positiviteit.
Altijd vol intensiteit met je lessen bezig. Nooit was een vraag te veel . Je geloofde in onze kracht hoe moeilijk ik het soms ook had. Jij was er ten aller tijde.
Nog zoveel hadden we van je kunnen leren!
Zo rechtvaardig was jij.
Zal nooit de woorden vergeten al zitten je wortels nog zo in de knoop er komt een mooie lotusbloem.Tai chi houdt je dicht bij je zelf hou het klein ga niet over je grenzen.
Zoveel mensen door jou leren kennen en telkens vond je weer een nieuwe locatie voor onze lessen.
Eindelijk had je een geschikte ruimte gevonden en zei je geniet van elke dag. Tot na de vakantie en veel chi gewenst. Het laatste wat je verwacht is dat dit je laatste woorden waren voor ons.
Carla was je levenspartner je soulmate met haar kon je de weg bewandelen waar je zo naar had verlangt.
zij was je maatje,je vrouw en je soulmate... Wat was je gelukkig je zal op vakantie gaan. Heerlijk genieten saampjes.
Lieve Ad dank je voor al de wijze lessen jij was tai-chi zal het enorm missen. Maar blijf de herinnering van je wijze woorden koesteren.
Rust heel erg zacht!
liefs Ingrid

Lieve Ad, je bent niet meer hier in het aardse. Ik was geschokt van het bericht dat ik pas vanavond hoorde, maar tegelijkertijd kreeg ik een geruststellend gevoel. Want waar jij nu bent, zul je de energie die jou zo lief was, nog veel intenser voelen dan hier op aarde.
Ik wil alle nabestaanden veel kracht en Liefde toewensen om er te zijn voor elkaar en om het verdriet om het verlies van zo'n mooi mens te verwerken en aanvaarden.
Warme groet van een goede oud-Tai Chi vriendin, Idia Imandt.

Lieve Ad, lieve vriend,

We missen je verschrikkelijk.
Nog zo kort geleden waren we met zijn vijven nog een dagje weg en wat hadden we weer een plezier.

We gaan proberen onze weg te vinden en samen met Carla op een andere manier invulling te geven aan ons leven. We gaan stapje voor stapje zonder jou maar voor altijd met jou in ons hart verder in dit leven. Met nu nog veel tranen, oude herinneringen en voorzichtig gaan we nieuwe maken en voorzichtig weer glimlachen.

Wij zullen er zijn voor Carla, zoals beloofd..
Nooit zullen we jou vergeten

Anton, Janneke en Bikkel