Leta.

Gecondoleerd met het verlies van Ad.
Wij verliezen met hem een markante persoonlijkheid.
Wij zullen de positieve uitstraling van onze oudste neef missen.
Hij gaf cachet aan de Schrauwens.
Vanzelfsprekend ook veel steun toegewenst aan broers,zussen,schoonzussen en zwagers.

Wim en Marty,
Rijswijk

Leta,
Heel veel sterkte met het overlijden van Ad.
We kennen Ad als de vrolijke, opgewekte collega die de leerlingen een breed historisch beeld gaf in de geschiedenis van de mensheid (soms met luide stem...).
Ad was er echt voor de leerlingen, maar ook voor de collega's. We hebben met hem heel wat afgelachen bij festiviteiten in de aula, zoals voorstellingen, jubilea of afscheid van collega's , waarbij hij zijn steentje bijdroeg in het satirische zangkoor.
Onze oprechte condoleances, ook voor de familie,
Diny en Wim Boers

Ad, neef en naamgenoot. Wij hadden geen frequente contacten, maar de momenten dat we elkaar ontmoetten, hadden we naar mijn idee wel een klik met elkaar. Je straalde steeds levensblijheid, optimisme en oprechte persoonlijke belangstelling uit. De onderlinge familieband, die vaak groeit met het klimmen der jaren, versterkte die klik alleen maar. Mijn positieve herinneringen aan jou gaan niet verloren.
Leta, veel sterkte toegewenst met het verlies van Ad.

Beste Leta en familie
Op de eerste plaats gecondoleerd met het verlies van Ad
.Ad was een toffe collega waar we veel mee hebben gelachen, een markante figuur die we niet snel zullen vergeten..
We wensen jou, de familie en naaste vrienden veel sterkte bij dit verlies.
M.v.g. Stan en Margriet Broos

Ad was een voortrekker, altijd bereid om de organisatie van met name culturele activiteiten aan te pakken, luid en duidelijk.
We hebben elkaar lang niet gezien en dan nu het onverwachte bericht...
Lieve Leta en andere familieleden, vrienden,
Heel veel sterkte gewenst bij het verwerken van dit grote verlies.
Ton Wirken

Wij zijn enorm geschrokken van het bericht dat Ad niet meer onder ons is. Ad was een markant persoon. hoed en sigaret waren niet bij hem weg te denken. Jarenlang zijn we met elkaar meegereden naar school en we maakten in de auto van alles mee waar we jaren later nog over spraken. Ik denk nog vaak aan de vele potjes kaarten die we tijdens de lunchpauze speelden en waar hij enorm fanatiek was, want hij wilde altijd de eerst zijn. Wij hadden de laatste jaren ons lokaal tegenover elkaar. Mijn leerlingen werden soms stil omdat Ad in zijn lokaal een leerling terecht wees. Veel keren hebben wij onder zijn leiding een kerstviering voor de leerlingen mogen spelen. Ook na zijn pensionering kwamen we elkaar nog vaak tegen in het winkelcentrum of tijden de postactieven dagen. Corrie en ik wensen je heel veel sterkte voor de komende tijd.
Ad en Corrie van der Ven.

Lieve Leta en familie.
Geschrokken en voor mij een WAT, dit kan toch niet waar zijn?????.
We zagen elkaar de laatste jaren met de post-actieven van Tessenderlandt.
Een moment, waar ik altijd naar uitkeek. In herinnering ons eerste moment dat wij elkaar zagen;
Bij Carla Vegers en een rookpauze in het schuurtje! Later kwamen er meer momenten, waarin je ook vertelde over de zorgen van je moeder. En nu overkomt je dit.
Weg toekomstdroom,
weg samen oud worden,
weg het motto van Ad; Carpe diem.
weg jouw steun en toeverlaat.
Bij iedere samenkomst wist hij de sfeer te brengen. Realisatie van zijn geboortejaar 1949, ook het jaar van mijn geboorte. Ik dacht nog wat toekomst voor me te hebben, maar kan het dan zo abrupt gaan?
Ik wens je heel veel sterkte en juist, nu je mensen om je heen wil hebben, kan dat niet.
Maar ik hoop, dat er iemand om je heen is, die dit lege gat vult en dat je kracht put uit jouw herinneringen aan Ad.