Destijds waren we vanuit verschillende achtergrond raadslid. Adriaan was een goede debatman en we hebben ook veel grappen gemaakt. Meningen konden verschillen, maar hij had respect voor anderen en anderen hadden respect voor Adriaan. Veel sterkte om dit verlies te kunnen dragen.
Freek van Wendel de Joode
Neerijnen

Verdrietig omdat zo'n joviale, vrolijke, humoristische man, die ook heel serieus en meelevend kon zijn, is overleden.
Ik heb hem leren kennen als trotse en betrokken ouder van zijn kinderen op school en als lid van de MR waar hij duidelijke meningen had over het reilen en zeilen van de school en meewerkte om de school te moderniseren.
Hij was naast meedenker ook een doener. Als er een klusje te doen was, was hij er altijd bij op school en ook op de tennisbaan.

Lieve familie, veel sterkte deze moeilijke periode.

Beste Ina Hanna en Job,

Wat een verschrikkelijk nieuws, eerst horen dat Adriaan ziek was en nu het overlijden.
Adriaan was niet alleen een zakelijke vriend maar veel meer, we gingen samen op beurs bezoek en samen stonden we daar ook regelmatig wat hebben we een plezier gehad, ook de vele bezoeken aan VEKA zullen mij altijd bijblijven en een mooie herinnering geven hoe Adriaan de relaties kon vermaken met een goed verhaal en veel humor.
Als we onderweg waren belde we elkaar en hadden het over vele zaken of spraken af om onderweg even bij te praten met een kop koffie over van alles en nog wat.
Helaas gaan we nooit samen oud op een bankje zitten en een beetje mopperen zoals de oude mannetjes uit de Muppet show.

Lieve Ina Hanna Job en partners ik wens jullie heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Beste mensen,

Geschokt en bedroefd heb ik het trieste nieuws vernomen van het overlijden van Adriaan. Het bracht bij mij, en wellicht bij velen van jullie, de herinneringen terug aan onze gezamenlijke (mooie) periode binnen de gemeenteraad van Neerijnen.
Adriaan met zijn eigen stijl, soms enigszins vilein, maar ook altijd met humor en relativering.
Adriaan die mij s morgens voor dag en dauw kon opbellen, hij was dan alweer onderweg naar een klant of Duitsland, en verbaast dat ik om een uur of 7 s morgens nog niet direct full swing was.
Adriaan die van het goede leven hield en nooit als eerste de kelder verliet na een raadsvergadering op het mooiste gemeentehuis van Gelderland, of onderweg naar Heesselt nog even een korte stop maakte in Opijnen ( bij Jos).
Nooit zal ik het debat in onze raad van toen vergeten waar het ging om de afvalscheiding en we een compleet betoog kregen over wat kunststof was in relatie tot plastic en het is slechts één voorbeeld van de mooie en inderdaad soms pittige, maar uiteindelijk toch altijd goede debatten in onze raad van toen.
Ook moet ik denken aan de historische tocht van Wageningen naar Neerijnen om in het kader van Tour de Waal op 5 mei het bevrijdingsvuur op te halen met een clubje (hard)lopers, begeleid door o.a. Rijk en Jos op de fiets. Een koude nacht van 4 op 5 mei, maar wat hebben we een plezier gehad en wat hebben we afgezien, met name Adriaan die toch wilde tonen over een goede conditie te beschikken en soms blij was dat hij de bus zag, waarin de lopers even konden pauzeren.
Deze en veel andere herinneringen komen bij mij boven deze dagen, sinds ik gisteren het schokkende bericht vernam.
Ik denk op dit moment in de eerste plaats aan Ina, zijn vrouw, ook altijd actief in Heesselt en ik denk aan zijn kinderen, Hanna en Job en hun partners. Wat een verlies en een verdriet !
Moge zij iets van troost ondervinden van het meeleven van velen en van hun geloof.
De jongen van nieuwjaarsdag 1962 is niet meer onder ons, maar in ons hart bewaren we onze herinneringen aan deze mooie, markante man.
Een collega, partijgenoot, een vriend voor velen.

Heel veel sterkte allemaal !
Hartelijke groet

Harry de Vries (oud burgemeester Neerijnen)

Heel veel sterkte voor iedereen, met name Ina, Hanna, Job en hun partners, maar ook aan al die anderen die Adriaan zullen missen.
Laten de goede en mooie herinneringen aan Adriaan hem doen voortleven in ons hart.

Lieve Ina, Hanna en Jan, Job en Robyn,
gecondoleerd met het verlies van jullie man, vader en schoonvader

Adriaan, ik kende je sinds ik 29 jaar geleden bij Deceuninck in dienst kwam.
Heb je leren kennen als een bevlogen mens, die als het erom ging, geen enkele discussie uit de weg ging.
Breed filosoferend, rekening houdend met het kleinste detail probeerde je dan mensen van mening te laten veranderen, of in vergaderingen duidelijk te maken dat gevolgde procedures niet akkoord waren.

Ook je schaterlach zal ik nooit vergeten, als ondermeer op die dag dat je met me op pad was voor klantenbezoek en mijn te hoge snelheid eenvoudig wist te melden met de woorden: “je bent 100 meter terug geflitst, hier staan ze altijd, dus je kunt een bekeuring verwachten”

Na een samenwerking van een kleine tiental jaren, vertrok je naar onze concurrent VEKA, we kwamen elkaar ook daarna nog veel tegen, zowel letterlijk als figuurlijk.
Gelukkig hebben we altijd contact gehouden, vooral omdat we elkaar als mens respecteerden.

Ik hoorde deze week van een oud sales manager van ons uit België, dat de pruimenboom, die je hem destijds als klein boompje hebt gegeven(zoals een goede fruitboer betaamt), jaarlijks voor een heerlijk oogst garant staat. Jammer dat je dit niet meer hebt meegekregen.

Groot was ook de schrik te horen van je ziekte en ik bewaar de laatste telefoongesprekken van maart als zeer waardevolle herinneringen.
Zelfs nog veel gelachen over diverse anekdotes.
We namen de laatste keer telefonisch afscheid met de woorden. “Dit is niet ons afscheid, hou je haaks”

Heb niet kunnen bevroeden, dat de ziekte je zo snel in de macht zou krijgen en het toch ons afscheid was.

Adriaan je was een prachtmens!