In mijn gedachten lopen we weer samen naar de trein na school. Jij op je sneakers, tas over je schouder, af en toe maak je een sarcastische opmerking. Ik loop lachend naast je, mijn jas open, de zon schijnt door de bladeren boven ons.
In mijn gedachten steeds hetzelfde filmpje, hopend dat ik je stem nooit vergeet en je lach steeds mag blijven horen.
Het is alweer twee jaar geleden dat je voor altijd vertrok, twee jaar.. Dag Adriënne, ik denk nog elke dag aan je.
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieZo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.