Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Zeldzaam markant, hartelijk en bewogen was je. De universiteit dankt een paar prachtige fototentoonstellingen en optredens aan jou, warme man, speelse geest, verpersoonlijking van het Gipsyfestival. We vergeten dat nimmer Albert , dank en vaarwel!

Sinds 1982 woon ik in Tilburg en de eerst kroeg d'n Egenlantier. Albert, Marja e.a. achter de bar. Mooie tijden beleeft.. tour Klabodder .Daarna aandeelhoudersvergadering Boubus B van Ballengooien in café de Plaats. Ik werd aandeelhouder. En vanaf dat moment ging ik 1x per jaar wandelen met Albert ,later met Albert en Noortje met vier honden.
De wandelingen met Albert gingen gepaard met de persoonlijke gesprekken tijdens onze wandeling en met luchtige grappige momenten en met een goed glas bier bij de Bokkenreyder Landgoed d'n Utrecht. En ik denk dan ook aan Noortje.. wat een geweldig mens.
Tijdens zijn ziekte kwam ik met periodes bij Albert aan de keukentafel.
Albert intens geïnteresseerd over mijn wel en wee. Knus.
Bij Albert kon je zijn wie je was!
Albert dank voor al die mooie momenten. Ik neem je mee in mijn herinnering. Daar zal ik het mee moeten doen. Albert je bent een geweldig bijzonder mens.
Huub Andringa

Liever dan "Ik ben 's weg" was ik je nog vaker tegengekomen: op straat, op een terras of - uiteraard - in de Interpolistuin. Nooit meer een klop op de schouder, nooit meer "Hoe gaat het eigenlijk met jullie?", nooit meer een simpele goeiedag.
Zonder jou is het leeg in de stad: doodzonde.

Lieve Albert, Ik heb je leren kennen als een betrokken, warm en gedreven mens. Een grote reus met een woest uiterlijk en een heel klein hartje. Jouw sporen zijn onuitwisbaar. Je hebt vele levens mooier gekleurd. Ik ben dankbaar dat ik een stukje mee mocht maken van jouw levensreis.
Dag mooie ziel, de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Rust zacht Albert!

Felicita

Er zijn van die mensen die maken een onuitwisbare indruk… Albert was er zo een. Door zijn voorkomen, zijn bescheidenheid, zijn gedrevenheid en zijn zachtheid kon je niet anders dan sympathie voor hem voelen. Wat een mooi mens, wat een prachtige dromen. Hoewel we Albert moeten laten gaan, zal de droom blijven; die is geland, in vele harten. Wij wensen Gipsy festival, en de mensen om hem heen, heel veel sterkte toe.

Annick van Tilburg, Bert Doedens,
Afdeling Cultuur van de Provincie Noord-Brabant

Beste Albert, ooit studeerden we samen af aan de sociale academie. Ons afstudeerthema was "volkskunst als welzijnswerk". Jij hebt dit thema je leven lang in de praktijk gebracht, tot het bittere einde. Waarvoor hulde en dankbaarheid!

Vriend Albert,
je was een warme en hartelijke mens. Je stond voor je zaak. Ik had altijd een prettig gevoel als ik je mocht ontmoeten. Geen opsmuk, gewoon Albert. Ik vind het een voorrecht om je ooit te mogen leren kennen. Nu op weg naar de hemel. Daar ben je op je plek Albert. Ik zal me er bij neer moeten leggen. En ik gun het je van harte. Ik probeer je gemis te leren accepteren. Het ga je goed Albert. Ooit komen we elkaar weer tegen. Daar klamp ik me maar aan vast.

Lambert Verhoeven.

Dag Albert, mooi mens. Nooit meer een baardige zoen, ik ga je missen.
Goede reis!
Patti

It was so sad to hear this news. Even though Albert had been fighting this disease for such a long time, it still came as a shock.
I have such fond memories of our last visit in Tilburg with Albert: that great afternoon playing with de Coup at Etten Leur. The rainstorm in front of his house with an unplayable art piano on the street and a crowd of thirsty musicians singing "Sunny Afternoon" while getting drenched, and (most of all) Albert's big laugh and big hug. I laugh when I think of that very loud, animated, and delicious spaghetti dinner at his house with Teka and those huge, hairy black dogs. Albert was so much larger (and louder) than life. I'm so glad that I got to spend some time with him, and I miss him.
Jack Falk.