Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Alex de Groot

16-06-196608-05-2020
"Ooit ga ik je nooit vergeten..." (Elze februari 2020)

Om Elze (en de rest van de familie) daarbij te helpen, vragen we jullie om persoonlijke herinneringen aan en/of foto’s en/of bewegende beelden van Alex hier achter te laten, zodat zij ook later mooie herinneringen aan haar vader kan ophalen.

Wij bundelen dat tot een mooi boek.

Voeg uw reactie of herinnering toe met:

Tips over condoleren of herinneringen delen?

  • Alex
    reactie 5   |   niet OK
    Een paar keer heb ik je mogen ontmoeten, écht leren kennen vergt meer. Alhoewel een eerste keer al veel kan laten voelen, en dat deed het. Een warme ziel, die zag ik. Rest easy while soaring, may your soul be at peace.

    ❤😘

    Wendy - Cahersiveen
    13 mei 2020

    Deel deze pagina:

  • Rock-'n- roll
    reactie 4   |   niet OK

    Als ik aan jou denk dan komen er herinneringen boven. Geweldige avonden met mooie gesprekken, veel drank, muziek, wat drama en veel lol. Je bent charmant en ook heel erg rock-‘n-roll , mét soms ook dat donkere randje.

    De laatste jaren hadden we alleen nog wat online contact zo nu en dan. Elze heb ik maar een keer ontmoet. Heel duidelijk was dat zij de zon in jouw leven was. Al heeft dat veel te kort zo mogen zijn.

    Ik had je zo anders gegund lieve Alex.

    Sterkte voor zijn vader, zus , en verdere familie. En in het bijzonder voor Elze. Je vader al zo jong moeten missen…..Maar gelukkig heeft deze meid een hele fijne moeder. Heel veel sterkte en liefs voor Sonja.

    Ester - Limmen
    13 mei 2020

    Deel deze pagina:

  • Persoonlijke reactie...
    reactie 3   |   niet OK
    Niet te bevatten ...wat een groot verdriet.
    Ik wens jullie sterkte

    Ruth

    Ruth - Amersfoort
    13 mei 2020

    Deel deze pagina:

  • Alex
    reactie 2   |   niet OK
    Alex was mijn huis maatje. Door Alex kon ik reizen; al jaren past hij op mijn huis, mijn katten, mijn spulletjes. Mede door Alex kon ik mijn droom waarmaken om naar Ierland te verhuizen., dank je wel lieverd! Hij vond het fijn in mijn huis en ik ben blij dat hij en Elze daar het laatste jaar hebben doorgebracht en hij een veilig en stabiel thuis had. Het was door de jaren heen 'ons' thuis. We hebben samen gelachen en gehuild, gezopen en gepraat, herinneringen gemaakt. Het is niet te bevatten en woorden zijn niet genoeg. Fly high my friend 😘🍀Astrid & Lily

    Astrid - Cahersiveen
    13 mei 2020

    Deel deze pagina:

  • Alex
    reactie 1   |   niet OK
    Als ik opkijk, zie ik hem, geheel in het zwart met zonnebril, onder het tunneltje bij Strijp-S. We overschrijden de anderhalve meter nogal stevig. Ik voel me niet per se op mijn gemak bij fotografen, maar bij Alex wel. Dik vijf jaar geleden fotografeerde hij me in Amsterdam voor mijn eerste roman. Meer dan een pasfoto was er van mij nog nooit gemaakt, dus ik was gespannen als een veer. Ik keek hem aan. Het zou goed komen.
    Net als in Amsterdam speurt Alex naar muren waartegen ik goed plak. We staan voor het sekspleintje. De poort is gesloten. Er hangt een verbodsbord tegenaan met een bierglas erop. Dat lijkt me toch jammer voor de heren. Weinig aangenamer dan een beetje met een biertje in je hand langs de meisjes te spazieren. De wijkagent op zijn scooter legt aan. Hij registreert dat Alex foto’s maakt en besluit razendsnel dat het oké is. Om zich een houding te geven doet de agent alsof hij iets checkt aan het hek. Hij zegt niets tegen ons, niet eens Alles goed, heren?
    We lopen door. Alex maakt foto’s. Soms terwijl ik het niet eens door heb. Af en toe kijkt hij op het scherm en zegt dan: ‘Ja, dit is volgens mij wel een mooie, kijk eens.’ Ineens is het er. Zie ik geen angstige tegen de muur gedrukte vogel op het display van zijn camera, maar een blik die misschien wel kom maar op zegt.
    Na afloop drinken we aan de rand van het Ketelhuisplein. Ik heb speciaalbier uit Eindhoven voor hem gekocht omdat hij helemaal uit Amsterdam gekomen is.
    ‘Ik hoorde al wat rinkelen in die tas,’ zegt hij.
    We praten. Over zijn Elze en over mijn jongens. En over drank en vrouwen.
    We zeggen: ‘We zien elkaar sowieso op de boekpresentatie.’
    En zo had het natuurlijk ook moeten zijn.

    Ralf - Eindhoven
    13 mei 2020

    Deel deze pagina:

Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

Plaats een reactie

Inspiratie nodig voor uw reactie?


De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.