Alfred,
Je kwam al jaren bij ons elke 14 dagen op vrijdag aan de deur en om koffie te drinken. Toen ik 16 was zat ik te sleutelen aan m'n brommer en zei stiekem tegen jou: "niks tegen mijn moeder zeggen hoor, maar ik voer hem op ". Jij moest lachen en zei: "dat doen we allemaal jongen". Dat was het begin van onze vriendschap. Een paar maanden later ging ik voor het eerst mee op de bus. Na schooltijd de fiets in het aardappelluik en door Meppel venten. Na een paar weken werd mocht ik op m'n 17e ook al op de bus rijden ( stiekem natuurlijk ). Het duurde niet lang voordat ik in het weekend mee ging naar Marknesse. Discotheek de Ploeg, Chez Andre en schuurfeesten. Er ging een wereld voor mij open. Meisjes, bier, vechten en laat naar bed, wat een wereld. Bij mama Antje slapen, toen in de Korte Voor en daarna de Walcherselaan. Mijn eerste schuurfeest was in Kraggenburg, ik was nog nooit in de Polder geweest en was nog 17 jaar, maar kon al wel auto rijden. S'morgens werd je wakker en zei je tegen mij: "we moeten mijn auto ( rode Kadett ) nog ophalen. Maar die had ik stiekem s' nachts al naar huis gereden. Toen ik voor mijn examen moest voor het rijbewijs vroeg de examinator nog : "je maakt de bochten wel erg ruim, maar verder rij je heel goed ". Dat kwam natuurlijk door die grote oranje bus met een grote kar erachter. Later kwam ik bij jou en Fatima werken en er stond na het harde werken altijd een heerlijke warme maaltijd klaar en we namen dan de dag nog even door. Het verkopen en hoofdrekenen heb ik van jou geleerd. Hier heb ik nu nog veel profijt van. De laatste jaren spraken we elkaar wat minder, maar als we ergens mee zaten belden we elkaar om raad en om nog even lekker te zeuren en af en toe bij elkaar even een bakkie doen. We hebben samen veel dingen meegemaakt in de loop van de jaren, hele mooie en gezellige dingen maar ook veel verdrietige dingen meegemaakt. Ik ben erg blij en trots dat ik je heb gekend als een vriend en als broer. Ik kan nog uren doorschrijven over dingen die we hebben meegemaakt, maar het mag duidelijk zijn dat ik meer dan blij ben dat ik je gekend heb.
Ik wens je lieve vrouw Fatima en Milan ( onze kleine Alfred ) heel veel sterkte toe en zal hun steunen en helpen waar ik kan. Ook wens ik de familie, vrienden en kennissen heel veel sterkte toe.
Ik ga jou ontzettend missen Wout.
Nogmaals bedankt voor wie je was en wat we samen hebben mogen meemaken.
Dikke knuffels van Harm ( en ook van Evelien natuurlijk )