Nou Alien daar staan wij dan.



Wie had dat ooit gedacht, 2023 stonden voor het eerst met zijn drieën met een big smile aan de Glühwein.

Daar stonden we dan op onze eigen manier kerstliedjes mee te zingen.

Zo hadden wij ieder een unieke vriendschap met jou,



Miranda van samen flansen, feestjes, camping Bakkum, uit stapjes Amsterdam, zwarte martkt , samen klussen , van goede gesprekken met snaaijerijtes en wijntjes bij eerste zonnestralen( ook zonder) in de tuin of ergens anders.



Dieuwke van samen werken in de bollenschuur, samen zwanger zijn van de meiden, weekendjes weg, plaatjes draaien van vallen in de heggen tot te veel wijntjes drinken ( kermis) en elkaar verlullen aan de agenten tijdens het wild plassen.



Tot afgelopen november……door de release datum van de nieuwste aller slechtste film aller tijden werden wij genoodzaakt om vriendinnen van elkaar te worden en samen te gaan werken.

Wie had dat ooit gedacht. Maar zoals jij wel had gezegd hadden wij meer overeenkomsten met elkaar dan dat wij zelf dachten.



Wat begon als samen jouw huis schoonmaken naar jouw helpen te ontsnappen uit het slechtste hotel ever en onderweg heel wat shotglaasjes te jatten, naar voorbeeld van Ingrid.

Jouw alleen te laten vanaf dat moment , was geen goed en veilig idee dus besloten wij de pyjama party’s te introduceren en stelden een zorgteam op.



En zo moesten wij een beroep doen op jouw andere vriendinnen en familie en breiden het zorgteam uit…..dit om jou in eerste instantie te vertroetelen en Engel was daar om de glimlach op jouw gezicht te toveren.



Jij nog steeds de touwtjes in handen, zo eigenwijs en perfectionistisch als jij altijd was maakte ons het niet altijd even makkelijk. Helaas werd het vervolg van de slechtste film nog slechter en maakte wij samen met jouw schoonste zusje Ingrid een team zorgcoördinatoren aan om rust voor jou te creëren .



Maar wat deze tijd bijzonder. De mooiste gesprekken zijn er gevoerd, de hardste lach buien gelachen en toch ook wel de dikste tranen hebben gevloeid, maar ook zijn er nog snode plannen bedacht…



Lieverd, de aftiteling van de aller slechtste film ever is nu echt begonnen.

Wij en alle andere hebben jouw veelste vroeg moeten laten gaan maar jij hebt ons beide gewaarschuwd dat jij nog niet weet wat jij daar vanaf boven allemaal kan en gaat doen. Maar wij weten zeker dat jij er altijd bij zult zijn .



Er zijn vrienden

Daar is familie , en

Dan zijn daar vrienden

Die familie worden



Dus daarom voor tijd samen proost op vele snode plannen.



Dikke kus Miranda en Dinand

Cees-jan, Sanne, Rens en Dieuwke

Alina kwam bij de gemeente werken en had direct een duidelijk doel. Een jeugdnetwerk opzetten en de jeugd het rechte pad op krijgen en houden. Ze had ook een duidelijke mening over het tempo van werken, veel te laag. En het niveau van sommige collega’s, ook veel te laag. Heerlijke momenten hebben we samen gehad. Op bezoek bij een Poolse man die in zijn auto sliep en waar niemand wat aan deed. Een huisbezoek dat we op de valreep van de corona lockdown mochten doen ivm een burenruzie waarbij meneer alles met z’n “lawer” zou bespreken en “in between jobs” was. Meneer zat direct in de allergie van Alina en dat kwam er allemaal uit tijdens de terugrit.



Maar ook op persoonlijk vlak klikte het goed. Samen hertjes fotograferen in de duinen, shoppen in Utrecht en taartjes eten: Nathelie, als je nu niet luncht eten we er gewoon twee! Op jouw 50e verjaardag kwam je enthousiast naar me toe met de 50 reasons wijn, waarbij ik de stickertjes moest plakken.



En de Outlander avonden, zwijmelen met Jamie Fraser. Toen ze ziek werd vroeg ik wat ik voor haar kon doen. Alina zei: “ wil je Jamie halen? Dan kan hij in zijn kilt mijn ramen lappen.”

Jamie zelf werd lastig, maar toen ik met een mok met Jamie aankwam bij Alina, zag ik die grote grijns en vol trots zat ze daar!



Lieve Alina, vandaag heb ik je dan echt uitgezwaaid, maar je blijft mijn partner in crime!!

Wat kan ik nog meer toevoegen dan wat er al allemaal is geschreven. Een power vrouw was jij met zoveel humor.

Wij kennen elkaar al van de kleuterschool. Ruim 45 jaar. Na de lagere school zijn we elk onze weg gegaan en kwamen we elkaar wel regelmatig tegen. In Heemskerk waar ik toen werkte en jij toen zwanger was van Savan. Later toen jij weer in Castricum woonde kwam ik je vaak in de supermarkt tegen. En dan was het niet even 5 minuten kletsen. In 2006 ging ik in Haarlem werken en kwam ik je in de trein tegen, toen was je zwanger van Hessel.

Vanaf toen zaten we 2 tot 3 keer in de week samen in de trein. En dat groeide uit tot een trein clubje. Zo leerde ik Miranda kennen en via mij kwam Martijn erbij. We hebben wat afgelachen met z'n vieren. Die 25 minuten vaak 2 keer op een dag waren een feestje. We zaten altijd in dezelfde coupe. Sommige medereizigers waren niet zo blij maar de meeste zaten met plezier mee te luisteren. Samen fietsten we ook naar huis en stonden we nog zeker 15 minuten na te kletsen want ja uitgepraat raakten wij nooit.



In 2011 ben ik in het buitenland gaan wonen. Het contact is nooit verwaterd het is zelf sterker geworden. Elke keer als ik in Nederland was ging ik vaak bij jou langs. We gingen shoppen, lunchen maar vooral veel mooie gesprekken. In 2013 kwam je samen met Miranda op ons huwelijk. Samen zat jullie aan tafel 2 en deze tafel is tot de dag vandaag nog beroemd.



Verder zijn we samen naar het concert van Adam Lambert en Queen geweest in London. Daarna kwam je nog een week met mij mee naar Bournemouth. Vielen we met onze neus in de boter met een optreden van de lokale bevolking in Swanage. Een dans op het strand en iets wat leek op schoonzwemmen. Wat een lol hadden wij.

Zo genoten had je deze week wat je ook nodig had. Want je had het toen niet makkelijk.



Ik vergeet ook nooit meer ons weekend naar Harlingen en Vlieland. Hard zingend op de fiets zongen we Dancing Queen.

Vorig jaar hebben we nog even lekker staan swingen op een festival in Castricum.



Ik zal nog vaak aan al onze gesprekken denken via videobellen. Vaak was je met Atlas aan het lopen.



Ik ben zo dankbaar dat ik even naar Nederland kon komen en je nog een aantal keer heb gezien voordat ik weer weg moest. Tot op het einde raakten wij ook niet uitgeklest, ik stond al bij de deur en jij zei nog wat en ik weer terug liep om dat nog even te bespreken.

Het was moeilijk om afscheid van jou te nemen. Schatje, dank je wel voor onze mooie vriendschap door dik en dun.

Ik mis je nu al ontzettend. De woorden afscheid zeiden we niet tegen elkaar, we zeiden we gaan elkaar zien. En dat geloof ik. Jij vliegt met iedereen mee en we zullen jou nooit vergeten. Love you!

Vanaf de lagere school waren we al een goed team, oorlogje spelen in het duin, sneeuwklokjes steken of op zieke konijnen jacht.

Als middelbare school kozen we allebei een andere maar dat maakte we goed in de vele weekenden dat we muziek opzochten of elkaar op een feestje tegenkwamen.

Groot was de verbazing dat we voor dezelfde studie hadden gekozen en al snel stonden we bekend als team Bakkum.We gingen aan op het moment dat we in de trein stapten en pas weer uit als we terug op station Castricum kwamen.

Je was mijn getuige toen ik trouwde en dat onze oudste werd geboren stond je binnen een uur naast mijn bed in het ziekenhuis om hem te bewonderen.

Ons eerste koophuis hadden we aan jou te danken en zo werden we buren, onze meiden zochten bij jou in de tuin naar slakjes en dansten bij mij rond de tafel op K3.

Nadat we allebei verhuisden werd het contact wat minder maar als we elkaar zagen was het altijd direct goed.

Dankbaar ben ik dat onze levens elkaar zo vaak hebben geraakt en dat ik afgelopen weken nog naast je mocht staan en de mooie gesprekken die we nog hebben gehad.

Trots ben ik op jou, de herinneringen die je achterlaat, zowel bij je familie en vrienden als op professioneel gebied, je hebt echt verschil gemaakt.

Verdrietig om alle snode plannen die we niet meer kunnen uitvoeren maar ik weet je bent erbij.

hou van jou

Liefste Alina, op 5 mei 2009 attendeerde je me op een zeer gave blues rock zangeres Beth Hart. Ze trad bij bevrijdingspop in Haarlem op. Het was liefde op het eerste gezicht, bij haar eerste zangnoot. Kippenvel! Sindsdien deelden we onze passie voor haar en gingen we samen naar haar concerten. We vonden het zo te gek om onze passie, bewondering, verwondering en liefde voor Beth met elkaar te kunnen delen. What a lady. What a soul! Net als jij. Jouw laatste nummer van haar dat je me stuurde was Little heartbreak girl. Dat nummer kwam bij je binnen. Een nummer over uitdagingen, dankbaarheid en bovenal over veerkracht. Het nummer gaat net zoveel over jou als over Beth Hart. Wat mij betreft. Ik ben dankbaar voor de mooie, warme en bijzondere herinneringen aan jou. En dankbaar voor alle pret die we hebben gehad. En hoe! Wat was je een fantastische verteller, wat had je een bak humor en een grote passie voor je werk. Maar jouw liefde voor jouw kinderen ging boven alles.

Ik ben dankbaar dat ik mijn woorden nog met je heb kunnen delen. Rust zacht en in vrede liefste Alina. Liefs Astrid