Nooit meer een morgen.
Wat zou je doen als er nooit meer een morgen zou zijn?
Dat is een gevoel die onbeschrijflijk is.
Nooit meer een morgen.
Iets waar je in een gezonde situatie nooit aan denkt.
Angela, Angela dacht daar wel aan.
Angela wist dat die morgen er aan zat te komen.
Die morgen is gekomen op 24 maart 2007.
Wat voor een gevoel moet zij de laatste tijd hebben gehad?
Ik kan het jullie niet zeggen wel wat ze uitsprak en daar mij gevoel op los laten.
Iets onbeschrijfelijks, iets wat niet te pakken is, wetende dat die laatste dag er aan kwam.
Naar die laatste morgen toe, vol met angst, verdriet, dingen zien die er niet waren, je eigen voelen wegglijden, je maatjes loslaten, niet meer uit je woorden kunnen komen.
Het moet afschuwelijk voor Angela geweest zijn.
De laatste week ging je wel erg snel achteruit. We dachten aanvankelijk met een snelheid van een hsl- trein maar het bleek de snelheid van een concorde te zijn.
Vreemd gevoel dat die laatste dag eraan kwam.
Als Angela haar leven over kon doen zou ze precies hetzelfde gedaan hebben.
Zeker niet anders.
Ze leefde op ieder moment, en dromen waren er niet meer en niet verder kijkende in de toekomst, want die toekomst had ze niet meer.
Wel bleef ze knokken en wilde ze er voor Danny en mij zijn.
Danny en ik kregen een stoomcursus, Ze leerde ons alles, maar dan ook alles.
Oh wat een rot gevoel, wetende dat er voor jouw geen morgen meer zal zijn.
