Lieve Anita,
Afgelopen maandag 6 april , kregen we het droevige nieuws , dat jij , ondanks je wilskracht , die oneerlijke strijd tegen die verschrikkelijke ziekte had verloren.
Het is niet te bevatten , dat jij niet meer in ons midden bent, bij de " Kammereuij en Vriendinnen "groep.
We hebben jou leren kennen als en spontane , zorgzame , sociale en propere vrouw en vriendin... we zullen je missen.

Ad, Frank en Nadie , Ilse en Ronald....wij wensen jullie veel sterkte toe ; dat de mooie herinneringen aan Anita , jullie de kracht mogen geven , om dit grote verlies te kunnen dragen.
De Kammereuij en Vriendinnen

Anita, je was een trouwe, loyale collectant van "het eerste uur". Als het wat minder goed met je ging zei je: "kan ik het zelf niet, dan doet een van de kinderen het. Dit moet doorgaan". Ieder jaar ging je zelf op pad, zo belangrijk vond je het. Hiervoor onze grote waardering en veel dank.

Ad, Frank, Ilse en andere naasten, wij wensen jullie heel veel kracht en liefde om dit grote verdriet en gemis te moeten dragen.

Werkgroep Goede Doelen Week Boerdonk

Bij Ome Ad en Tante Anita,
Daar kwam ik zo graag , net zoals bij vele ooms en tantes waar neefjes en nichtjes geboren werden. Het zijn inmiddels al heel wat jaren geleden maar het voelt nog als de dag van gisteren. Toen Frank geboren werd, kwam ik als "ouder nichtje" graag logeren. Ik genoot van het verzorgen en het knuffelen. Het was fijn bij ome Ad en tante Anita, het was er gezellig en netjes. Ik voelde me er heel erg welkom.
Als we naar opa en oma in Boekel gingen, op zondagmiddag, dan was het fijn als al onze kleinere neefjes en nichtjes er waren, hoe meer hoe beter. Gezellig samen spelen, lekker druk zowel binnen als buiten.
Het verdriet was groot toen ons neefje Ruud kwam te overlijden.
Toen Ilse later geboren werd, was er ruimte voor blijdschap. Dat was fijn.
Toen opa en oma beide waren overleden, zagen we onze ooms en tantes wat minder, maar met de verjaardagen van onze ouders en de verschillende jubileum- en huwelijksfeesten was het erg gezellig. Met tante Anita kon je feest vieren, gezellig kletsen maar ook goede gesprekken houden. Altijd goedlachs, positief, belangstellend, praten over moederschap, over de zorg, over de families, over alles...
Ongelooflijk en onwerkelijk is het nog om te beseffen dat we haar nu moeten missen.
We zullen haar naam altijd blijven noemen en de herinneringen koesteren.

6 weken geleden zei je, we maken maar gewoon weer een afspraak. Dat zou vorige week vrijdag zijn geweest. Niet wetende dat dat de laatste keer is geweest dat ik je haren heb gedaan en dat ik je zou zien. Wat hebben we samen wat afgekletst , over het leven, kinderen , ziekte en gewoon over de allerdaagse dingetjes, en wat was het altijd gezellig. We zouden zo een dag vol kletsen. Ik ben blij dat ik je heb leren kennen, en ik zal je echt missen!!!
Heel veel sterkte en kracht toegewenst ❤️
Liefs Heidi

Lieve Anita,
Zo'n 40 jaar geleden heb ik je leren kennen in het bejaardenhuis " Ruyschenbergh" in Gemert. We hebben hier een hele fijne tijd gehad. Veel plezier en veel gelachen. Later in 2005 kwam ik je weer tegen in "Simeonshof" in Erp. Dat vond ik erg prettig en mede door jou voelde ik me hier welkom. Jij wist hoe je mensen op hun gemak kon stellen, en je zei altijd weer "komt goed".
Toen je ziek werd en niet meer kon werken ben ik je blijven bezoeken. Soms gingen we een stukje wandelen en spraken we over van alles. Je was altijd positief en bleef geïnteresseerd in anderen.
Wat zal ik je missen Anita!
Ik wens Ad, Frank, Ilse en verdere familie heel veel sterkte met dit immens grote verdriet.

Lieve Anita,
We hebben vele jaren samen gewerkt in Simeonshof, jij in de zorg , ik in de keuken en Gasterij waar je graag was voor een lekker bordje eten, samen wat kletsen over onze kinderen die dezelfde leeftijd hebben, ook de laatste keren dat ik je gesproken heb toen je pa bij ons op Simeonshof woonde was er weer genoeg bij te kletsen.
Je was een erg fijne collega.
Lieve Anita, rust zacht .