Mijn eerste herinneringen zijn aan het logeren in het huis in Waalre waar ik tante Anne hielp om de, toen nog stoffen, luiers van de tweeling te verschonen (tijdens mijn babyshower kon ik gewoon een stoffen luier vouwen). Met de hond BoBo wandelen en bramen plukken in de buurt.
Daarna het plantsoen in Gorinchem waar we de oergezellige paasvieringen hadden met de hele familie Bienfait met alles geel en tante Ann als stralend middelpunt. Maar ook gevraagd worden door tante Ann of ik wilde oppassen en avonden met Arnold, Mariette, Maarten, Digna en Lucie kaartspelletjes speelde. Toen ik ging studeren kreeg ik een bureau, wat op de zolder stond. Dat bureau heb ik sindsdien altijd meegenomen en staat nu nog bij ons in de studeerkamer! En mijn eerste Amerikaanse vriendje heb ik meegenomen naar tante Ann, mijn eigen ouders hebben hem nooit gezien want die waren met vakantie.
Daarna Dalem: heerlijk huis, waar ik graag logeerde. Ook toen ik in Curaçao woonde probeerde ik regelmatig langs te gaan in haar mooie huis aan de dijk. Logeren op de zolder, na de brand helemaal gemoderniseerd. Ik ben er nog met Rianne geweest: die herinnert zich nog het eieren pakken uit het kippenhok, het spelen met en uitlaten van de labrador (toen Gijs) en de gezelligheid.
Tante Ann is zelfs op Curaçao geweest met een quilt tentoonstelling en ik heb toen een prachtig quilt-boek van haar gekregen en een mooie quilt. Ze was toen echt onderdeel van een quilt-gemeenschap: dat was goed om te zien.
Rianne heeft ook een quilt van haar gekregen vlak na haar geboorte (met groot RIANNE erin genaaid), die al die jaren op haar bed heeft gelegen.
De laatste keer dat ik bij haar was, was in februari van dit jaar: ze had toen al last van haar hart maar het was vanouds gezellig maar tante Ann was ook open en direct: lunchen in de keuken (haring, echt Hollands) en beneden gekletst. Ze gaf aan dat ze er wel moeite mee had dat ze de laatste van broers en zusjes was, die nog leefde omdat ze iedereen miste. Ze was zich ervan bewust dat ze ziek was maar wilde thuisblijven in haar eigen huis. Ze had haar hond de week daarvoor moeten laten inslapen en miste wel de gezelligheid maar wilde geen andere hond meer.
Lieve tante Ann, ik ga je missen: je gezelligheid en openheid en je zal altijd een warme plek in mijn hart houden.
