Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe ’n beetje,
en alle beetjes die je stierf,
’t is vreemd, maar die vergeet je,
het is je dikwijls zelfs ontgaan, je zegt: ik ben wat moe,
maar op ’n keer dan ben je aan je laatste beetje toe.
De tijd die je ons hebt gegeven kunnen ze ons niet meer ontnemen, zo positief als je was, er was altijd een lach. Liefde in overvloed, dat geeft ons moed.
