Ik kende Anneke al van "Hoi" en "Dag", van door de jaren heen in winkels in het dorp. Later heeft ze vreselijk veel voor ons betekent via het Zetje voor onze zoon. Altijd dacht ze in mogelijkheden en was ze een ster in het oplossen van problemen. Later kwam ik haar weer regelmatig tegen bij Avilas waar ik werkte en zij soms naar de sauna ging. En ALTIJD was ze vrolijk, gezellig druk, en altijd die lach en die knuffel. De laatste jaren vertelde wij elkaar "alles" als ze bij mij kwam voor haar gezichtsbehandelingen. Lief en leed en heeeeel veel lachen , chaos, herkenning in ons ADHD gedrag, verhalen over het geloof. Wat hebben wij vreselijk vaak enorm gelachen. En dat begon meestal al op het moment dat ik de deur open deed. Het moet voor de buren vaak geklonken hebben alsof er een feestje bezig was met minimaal 10 personen. Maar ook waren er momenten dat we samen konden huilen. Om dingen die zij of ik vertelde. En als ze vertelde over iets onrechtvaardigs wat gebeurd was, dan kon je het vuur in haar ogen zien. Wat een heerlijk puur en eerlijk mens!! Ik vond het altijd weer een feestje als ze er was.
Ik zal haar zeker gaan missen, dat deed ik al een tijdje helaas. We hebben al afgesproken dat we elkaar weer op gaan zoeken en de boel op stelten gaan zetten in de toekomst. Ik kijk er nu al naar uit!
Lieve Gerard, Maaike en Janne.
Wat zullen jullie haar gaan missen. Hoe kan dat ook anders. Ik wens jullie heel erg veel sterkte toe.
Heel veel liefs.
Cynthia.
