Jouw vriendelijke blik was altijd vol aandacht, zelfs zonder woorden voelde ik me al thuis bij jou. En je luisterde naar mij, naar mijn lijf. Je kende mij. Je was altijd oprecht geïnteresseerd. Wat hebben we fijne, open en persoonlijke gesprekken gehad.
Het was wonderlijk wat jouw massages met mij deden: jij maakte niet alleen mijn spieren los maar ook mijn geest. Het wisselde hoe ik me voelde na zo’n massage: soms zo vrij dat ik wel kon huppelen, soms zo rustig dat ik erg dicht bij mezelf kon zijn. Eén keer ben ik misselijk geweest en ik wist dat jij die keer iets had losgemaakt waar ik zelf niet bij kon komen en daar was ik je heel dankbaar voor. Jij heelde een stukje van mij, op een heel lieve en respectvolle manier.
Je openheid en je liefde stopte jij in contact met mensen. Ik voelde dat tussen ons, en lees in alle berichten in dit memoriam dat dat voor zoveel mensen gold. Bijzonder hoe jij dat kon, aan ieder jouw volledige aandacht geven. Je inspireert mij hiermee.
We hebben regelmatig gepraat over je katten. Ik vond het heel fijn dat jij mij ook in een stukje van jouw leven toeliet. We hadden een zelfde manier van kijken en omgaan met katten, een liefde voor deze dieren. Dat resoneerde.
Ik merk dat het me erg raakt dat jij niet meer hier bent. Door de oneerlijkheid van het overlijden van zo’n jonge lieve vrouw die nog zoveel dingen had moeten mogen meemaken in het leven en door het moeten missen van contact met jou. Jij maakte de wereld mooier. Ik neem je levenslessen mee, dankjewel voor alles wat je mij gegeven hebt.
Wat moet het moeilijk zijn voor jouw dierbaren om om te gaan met dit verlies. Ik wens hen heel heel veel sterkte toe.

"Als iets liefs je verlaat, blijft nog altijd de liefde..."
Ongeloof, verbijstering en verdriet... dat was wat ik voelde vorige week zaterdag toen het trieste bericht doorkwam.
Op dit moment is alleen berusting daar bij gekomen. Berusting omdat ik al even afscheid van je heb kunnen (mogen) nemen. (dank je wel, Eric)
Het ongeloof is weg, want jij bent echt weg.
Het verdriet zal voorlopig nog blijven, want iets liefs heeft ons verlaten...
De liefde, op wat voor manier dan ook, blijft.

Heel veel sterkte voor Eric, Jan, Corrie, Jan-Willen, Liesbeth en alle andere familie en vrienden.
Danielle, Mark & Fleur

Dat verbijsterende bericht.....
Ik ken Annemarie als studente van de Yoga en Vedanta docenten-opleiding. Ze was nogal verbolgen toen ze van mij een stuk van haar eindwerkstuk moest overschrijven. En later was ze daar blij mee. Dat vind ik dan weer heeeel sportief van haar. En ik zie nog de prachtige hoge hakken die ze aanhad met de diplomering. Haar stille maar krachtige aanwezigheid.
Er rest mij niets anders te zeggen dan dat ik wens dat alle vrienden en mensen om haar heen haar zullen koesteren in warme herinnering en dat de pijn van het verlies te dragen valt.

Lieve Annemarie,
Yoga: "Leg je rechterknie op je linkerenkel". "Huh????" Giechel van Annemarie. "Leg je rechterenkel op je linkerknie". Zoveel humor. Zo zonder oordelen. Zoveel spiritualiteit zonder zweverigheid.
En de massages: Samen zoeken naar wat helpt, wat eronder ligt. Stiltes, diepe gesprekken, oppervlakkige gesprekken, gesprekken over Luna en mijn katten. Het is gezellig.
Als ik aan je denk voel ik een heel lichte energie, sprankelend.
Eric en familie heel veel sterkte gewenst met jullie verlies

Lieve Annemarie,
Wat een heftig nieuws dat we via Meinke ontvingen van jouw plotselinge overlijden.. Zo'n mooie jonge blom midden in het leven. Nog heel onwerkelijk. Samen drie jaar intensief opgetrokken op de yogaopleiding schept een band, een band voor het leven met alle lief en leed dat we met zijn allen deelden. Mijn taarten maakten van elke pauze een feestje schreef je me op jullie afscheidskaart. Ik herinner me nog jouw scriptie-onderwerp: Yoga en de krijger, waarin je de overeenkomsten tussen beide beschreef. Dat is het beeld dat ik van jou bewaar: kracht vanuit zachtheid en stilte voor je die klap uitdeelt.

Wat een triest en onverwacht nieuws. Je was mijn karate maatje en daarna hebben we nog regelmatig bijgepraat wanneer ik bij jou op de massagetafel lag. Heel veel sterkte voor je familie en vrienden, en ook voor je ex-partner Johannes.

groet,
Katrien Termeer

Al een paar jaar kom ik een paar keer per jaar bij je. Je hebt me zo veel over mijn lichaam geleerd. Het belangrijkste, het vinden van mijn triggerpoints. Gisteren vroeg mijn dochter me haar rug te masseren. Ik drukte op een paar van haar triggerpoints. Ze zei: Hoe weet je die plekjes toch precies te vinden? Met een brok in mijn keel zei ik: Dat heb ik geleerd van Anne-Marie...... Dank Anne-Marie voor die "ontdekkingstocht", maar ook voor onze mooie gesprekken. De perfecte ontmoeting van lichaam en geest.
Je hebt een bijzondere plekje bij me........
Janet Vreeman

Wat een schok om te vernemen dat je er niet meer bent. Ik heb je een paar keer mogen ontmoeten en herinner je als een zonnestraal.
Ik wens vrienden en familie heel veel sterkte.

Lieve Annemarie,
Wat kwam het bericht van je overlijden als een schok binnen. Nog geen maand geleden lag ik bij je op de tafel, zoals elke 4 a 6 weken het afgelopen jaar. De afspraak voor a.s. maandag stond en zojuist kwam er een herinneringsmail binnen voor deze afspraak.. Maar deze zal er niet meer zijn, net zoals de volgende afspraken die zouden volgen.
Lieve Annemarie, ik ga je missen, je fijne handen, je vriendelijke woorden, onze fijne gesprekken terwijl je mijn rug en schouders onder handen nam. Onze gezamenlijke interesses en vooruitzichten voor een yoga weekend op Terschelling volgende zomer en ga zo maar door. Verbijsterd dat je zo opeens uit het leven bent weggerukt. Doet me er nog meer bij stil staan hoe kwetsbaar we zijn en hoe dankbaar voor ons leven.

Heel veel sterkte voor allen die dicht bij je staan in de komende dagen van afscheid nemen en de periode daarna, we zullen je missen!!