Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Sinds ik het vreselijke nieuws te horen kreeg, probeer ik ieder uur weer opnieuw te geloven dat het echt waar is. Het lukt me eigenlijk nog steeds niet.

Ik heb jou leren kennen doordat we op de middelbare school, na het kiezen van ons profiel, veel bij elkaar in de klas zaten. Zo hebben we ook voor een biologie project samen in de duinen van Meijendel de vegetatie bestudeerd, wat hebben we hier samen gelachen, maar ook gescholden om het natte weer. We wisten ook niet echt wat we nou aan het doen waren, maar we hebben het gehaald! Het vwo diploma behalen viel voor ons beiden niet mee, net zoals de eerste studiekeuze. Jij hebt me ervan weten te overtuigen dat ik gewoon kon stoppen en zo zaten we na de zomer samen bij Gezondheidswetenschappen. Ik ben trots dat jij dit hebt afgemaakt en nog blijer was ik voor je toen je me laatst vroeg om een vragenlijst in te vullen. Je was namelijk bezig met een eigen bedrijfje in sports nutrition. Zoals ik eigenlijk in ieder bericht hier terug zie komen, stond je voor iedereen klaar en heb je ervoor kunnen zorgen dat mensen meer uit zichzelf konden halen. Uiteraard ging dat gepaard met jouw mooie verschijning, lach, interesse en elegantie. Wie had bedacht dat je zelf met zo'n pijn rondliep en je geen andere uitweg meer zag.

Lieve familie, vrienden en andere dierbaren van Annemarthe, ik wil jullie ongelooflijk veel sterkte wensen met dit grote verlies. Heel veel kracht gewenst bij het afscheid en de zware tijd daarna.

Onwaarschijnlijk, onwerkelijk en oneerlijk. Rust zacht.