Dag Pierre en familie,

Onze oprechte deelneming met het overlijden van Annemiek. Annemiek is veel te vroeg uit jullie leven gehaald als echtgenote, mama, schoonmoeder, dochter en zus. Daar word je een beetje stil van. Wij wensen jullie ontzettend veel sterkte toe om de grote leegte die zij achterlaat te verwerken.

Jullie zijn goede vrienden van mijn zusje en ook wij kwamen elkaar zo af en toe tegen. Je volgde elkaar een beetje op het levenspad. Trouwen, kinderen krijgen, etc.
Dansschool Zeegers in Utrecht was de eerste ontmoetingsplek, daar moet ik nu ook weer veel aan terugdenken. Wat een leuke tijd was dat.

Onze kinderen zijn vlak na elkaar geboren. Jullie vier meisjes en wij drie jongens. Deze foto heb ik altijd bewaard en Ik heb niet eens zo lang hoeven zoeken. Sofieke draagt hier een gebreid jasje dat ik van mijn moeder heb gekregen toen onze oudste zoon Richard is geboren. Omdat Annemiek bezorgd was dat het voor Sofieke een beetje te koud zou zijn heeft zij dit jasje geleend. Jullie hebben die foto natuurlijk ook zelf, maar ik wilde dit graag met jullie delen omdat het voor mij ook een mooie herinnering is. De tekst achter op het kaartje staat op de tweede foto.

Het is natuurlijk maar een fragment uit het leven van Annemiek, dat jullie veel beter kennen. Wij mochten er zo af en toe deel van uitmaken. Annemiek heeft een warm plekje in ons hart.

Wij hopen dat de herinneringen jullie zullen troosten en zullen helpen om verder te gaan. Het blijft een beetje stil in ons…..

Jacques en Marianne Verdaas-de Kuijer