Arjen wat een grote inspirator tijdens het 25 jarige bestaan van NTO.





Het was fijn om dit samen met Arjen en groep leuke mensen te doen.

Het waren 2 mooi dagen

Wat bij NTO lag zijn hart toen.

Later mocht Arjen af en toe ontmoeten toe oma drop verzorgd werd bij ons.



Lieve Roos en kindereb wij wensen jullie veel kracht en sterkte.

Om dit een plek te geven in jullie leven.

En dan moet je ineens loslaten als je het liefst vast wil houden…

Lieve Roos, de liefde waarover je sprak over je man Arjen en de verhalen over de weg die jullie als gezin bewandelden. In mooie en minder mooie tijden.

Hou de mooie herinneringen in jullie harten vast, en laat deze nooit los



Veel sterkte en kracht lieve Roos, voor jou en je familie

Liefs Jennifer Bosschaart

Lieve Ar,



Moeilijk...wat te zeggen? Heel moeilijk.

Als ik aan je denk, denk ik aan momenten zoals deze, die foto gedurende een WK toen we in Nederland waren, toen jullie in Argentinie waren...

Samen vieren, samen lachen, wandelen op het strand, of in het bos met Roos, Jan en alle onze kinderen, samen koken op de Hammerdreef en luisteren naar leuke muziek...

Ik zie voor mij hoe je glimlacht, je lichte blauwe ogen. Ik zie een Arjen die hield van spelen, grapjes maken, zingen, zo veel leuke herinneringen…!

Ik moet steeds denken aan een wandeling langs de polder in Maasland, de laatste keer dat ik in Nederland was. Toen praten we over veel dingen, onze levens, over de zoektocht naar diepgang in het leven, dat soms de dingen niet zo makkelijk waren, over vragen die elk gevoelig mens zich zelf soms stelt. Was een mooie moment van vertrouwen en dicht bij elkaar te zijn als familie, als schoonbroer en zus.

Ik weet dat er een engel bij is gekomen, je was, en blijf voor altijd in ons hart als een lieve man, een lieve vader, broer, vriend. En een GOEDE MAN met een “heart of gold”.

Ik zal je missen Ar, ik ben zo blij dat ik heb je leren kennen.

Veel licht in je reis, siempre en mi corazón.

Je schoonzus uit Argentinië,

Lis

Dat ontdekte we op zomerkamp 1988 van het KNCGV. Vanaf dag 1!

En toen samen zomerkampen organiseren. Heerlijk brainstormen, lange gesprekken, een half woord, praten zonder woorden! We begrepen elkaar.

Mee naar de kampen van NTO. Namen we samen de dag door met de kinderen. Jij als Hummus, ik als Pummus. Wat genoot ik daarvan!

Later zelfs een NTO-DOK kamp.



Samen naar Amerika. Hier bijkomend in het gras onder het Vrijheidsbeeld. Met Hollandse klompjes om uit te delen, zodat men nog eens aan ons zou denken.



De vriendschap bleef. Werd groter met Roos. En later met Julia, Wouter en Sam.

De vriendschap blijft! Met veel verdriet nu zonder jou, maar mèt jou in mijn hart.



We spraken elkaar op jouw laatste zondag. Begreep ik je toen maar. Maar ik denk dat je het zelf ook niet meer begreep.



Lieve Arjen, wat mis ik je!



Dick



De stenen klompjes. Een voor jou en een voor mij. Om nog eens aan ons te denken!