Wat dat ene telefoontje: "onze bus is er nog niet" de dag heeft doen veranderen.
Wat was het voelbaar: ....toen Eric terug op kantoor kwam.
Lieve Bart ondanks dat ik je nog niet zolang ken zal ik je bezoekjes missen.
Lieve familie heel veel sterkte met dit verlies💫
Jolanda Sleurink

Jolande en Klaas,
Heel veel sterkte met het dragen van dit verlies.
Theo, Marjolijn en kinderen.

'He Bartje!' 'Ik ben niet BartJE, ik ben Bart!'

Ik ken Bart natuurlijk als Gerlinde's kleine broertje. Kleine Bart met z'n zwarte brilletje die altijd graag mee wilde spelen. Hoeveel uren we wel niet op het pleintje achter jullie huis hebben gevoetbald.. Als de bal op de garages kwam, ging Rik deze meestal halen. Dan riep Bart dat dat niet mocht van mama. Rik kon ook levensgevaarlijk over de randjes lopen, maarja... je wilt toch de bal terug! Bart was altijd lief voor z'n kleine broertjes (in mijn herinnering in ieder geval). Hij was degene die mij de gouden tip gaf om zn broertjes uit elkaar te houden. Ik weet ook nog hoe trots hij was dat er een klein zusje kwam. Dat vond hij ook zo leuk voor Gerlinde, dan was zij niet meer het enige meisje. Toen al lief en zorgzaam.

Later kwam ik Bart sporadisch wel eens tegen op een feestje of in de stad. Dan maakten we een praatje en vertelde hij dat hij buschauffeur was en waar hij allemaal geweest was. Ook vertelde hij soms over hoe het thuis ging. Hardstikke leuk om kleine Bart als volwassen kerel te spreken! Die kleine Bart die was er allang niet meer, des te meer lijkt het zo onwerkelijk dat de grote Bart nu altijd 28 zal blijven. Ik wens jullie heel veel sterkte en ik hoop dat Bart altijd een mooi plekje binnen jullie gezin zal houden.