Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bart Schouwenaar

12-04-196724-03-2020
      Onze lieve Bart heeft ons verlaten voor een pad van vrede.
      We zullen je missen, vriend!
      Op deze site kunnen we foto's, teksten, onze gevoelens en ook mooie herinneringen aan Bart met elkaar delen. Om hem te eren.

      For those about to rock, we salute you!

      Our dear Bart has climbed the stairway to heaven. We will miss you, friend!
      On this site we can share photos, messages, our feelings and also beautiful memories of Bart. To honor him.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Foto
        reactie 35   |   niet OK

        Lieve Bart. Voor jou een plaatje waar ik zelf blij van word door de duidelijk afgetekende berg en mooie wolken in de lucht.
        Ik hoop dat waar je nu bent vrij en zonder zorgen bent. ????????✨


        Carola - Oosterbeek
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • "Laan van Bath tijd"
        reactie 34   |   niet OK
        Zo heel af en toe kwam ik je weer eens tegen. Dat was dan een verrassing want wanneer dat was wist ik niet.
        De laatste keer was dat al een tijdje terug. Toen Provadja nog Provadja was.
        Daar kletsten we even bij aan de bar...
        Maar tijdens de "Laan van Bath tijd"zagen we elkaar vaker.
        Mooi vond ik het dat ik jou zomaar tegen kwam en dat later bleek dat we veel dezelfde mensen kenden.
        Ik ben erg geraakt door dit droevige bericht.
        De fijne herinneringen aan jou uit die tijd zal ik bij me dragen.

        Yvonne - ALKMAAR
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • omhelzing
        reactie 33   |   niet OK

        Lieve Bart,
        In mijn hart zitten heel veel dierbare herinneringen aan jou.
        Van alle avonden dat we tot laat hebben zitten praten.
        Over films, muziek, het nieuws, jouw familie, mijn familie, ons werkzame leven en vooral ons innerlijke leven en de schaduwen van het jouwe.
        Moe en met onze hoofden overvol van alle gesprekken zeiden Peter en ik je vele keren welterusten. Jij antwoordde steevast: “welterusten, ik blijf nog eventjes op om het nieuws te kijken”.
        Ik herinner me de ‘roadtrip’ naar Rock am Ring in Duitsland met z’n allen.
        Ook daar weer eindeloos gekletst en vooral genoten van de sfeer en de geweldige concerten van AC/DC en de Stones, twee muzikale vliegen in een klap, hoe bijzonder was dat.
        Op de terugweg ’s nachts vond je dat ik veel te hard reed en je hield naast me je ogen dicht totdat we weer veilig bij het hotel waren.
        We maakten lange wandelingen met de meiden. In de zomer bij ons door de weilanden, in de winter door het bos en in Vatrop over het wad waarbij je volop vaderlijke adviezen voor de meiden meegaf.
        Ik herinner me het brainstormen over de inrichting van je huisje in Alkmaar, het samen uitzoeken van het mooiste laminaat en op de valreep vond je bij de Karwei een wandbreed fotobehang met een hoge Zen-uitstraling. Daar had je behoefte aan, rust en overzicht. Het stond prachtig.
        Later kwam je vanuit Arnhem bij ons aanwaaien als je een afspraak in de buurt had. Kreeg ik een appje: Heee, nog wakkur? Wat doen jullie zaterdag?
        De laatste keer dat je bij ons thuis was hebben we het over afscheid nemen gehad, van je vader, van Vatrop. Bij het weggaan zoals altijd die dierbare, warme en stevige omhelzing.
        Die omhelzing ga ik vreselijk missen Bart . Adios, hopelijk tot later, in het licht!


        Samantha - Vinkeveen
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Spontaan
        reactie 31   |   niet OK
        Iets meer dan twee weken geleden kwam je spontaan even langs. Ik ben zo blij dat ik je nog heb gezien en gesproken. We hadden zelfs een nieuwe afspraak gemaakt... maar dat gaat nu niet meer door. Ik hoop dat je het goed hebt, waar je nu bent. Geen hart- en zielepijn meer, geen angsten meer. Ik bewaar alle goede herinneringen.

        Cathelijne - Amsterdam
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Wat een verdriet
        reactie 30   |   niet OK

        Lieve Bijzondere Bart voor altijd in mijn hart. Een fijne tijd dat je bij ons in huis was om te helpen, je was zo attent, je gaf zoveel hulp en veel liefde, zo vaak hoorde ik je daverende lach. Wat zal ik je missen, de gesprekken, zoveel raad, en wat konden we ruzie maken, kort maar krachtig, daar moesten we dan later hard om lachen. Jij en Aminata waren dol op elkaar, maar even eigenwijs, dat werd soms bekvechten, toch zei ze tegen me, dat je als een vader voor haar voelde. Bart je bent waar je wilt zijn, ik wens je een goede reis lieve schat. Ik moet het nog even leren accepteren dat je hier niet meer bent, ik ben dankbaar en blij dat je in ons leven was en zoals we vaak afsloten: ik hou van je....


        Anna - Heerhugowaard
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Mooie tijden in de 90's
        reactie 32   |   niet OK

        Onbezorgd en vol vertrouwen, liefde geven en knuffelen, wat hij graag deed.
        Bart ten voete uit: Op een stapavond in een onbekende stad contact maken met mensen en dan in Den Bosch een slaapplek voor Gert-Jan, hem en mij regelen bij een onbekende (Nicole) die daar op kamers woonde.
        Voor Nicole en mij het begin van een diepe vriendschap die tot de dag van vandaag voort duurt en die we aan Bart te danken hebben.


        Agnes - Landsmeer
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • In de bus in Engeland, 1991
        reactie 29   |   niet OK

        Peter - Vinkeveen
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Time waits for no one
        reactie 27   |   niet OK

        Het was voor een 16 jarige rocker-in-de-dop die opgroeide tussen de bloemkolen en de grijsheid van de Wieringermeerpolder, een verademing tegen een figuur als Bart Schouwenaar aan te lopen.
        Een rebel in zijn hele voorkomen, fanatiek in zijn liefde voor hardrock in het algemeen en AC/DC in het bijzonder, cool as fuck maar bovenal intens sympathiek en aardig. Zo iemand wilde je wel te vriend hebben.
        In die late jaren ‘80 werd door Bart een deur opengezet naar een andere, wereldse wereld, die we in de eerste helft van de jaren ‘90 samen en met een entourage van vrienden en familie zouden ontdekken. Rockfestivals in Nederland en België, samen naar Monsters of Rock in Engeland- want AC/DC was er dat jaar de headliner. Met Koninginnedag met gitaren muziek maken in het Vondelpark, geen al te groot succes want we kenden ongeveer 2 nummers. Logeren in Arnhem, de eerste keer naar de Rolling Stones in de kuip. Bart had ze natuurlijk al in ’82 gezien, bij hun vorige tournee. Onvergetelijke momenten.
        Het contact werd weer aangehaald toen ik kinderen kreeg en Bart zich als echt familie mens regelmatig bij ons op de boerderij liet zien waar hij zich nooit te beroerd toonde om zich met hun opvoeding te bemoeien. Er zat een fantastische vader in hem verstopt, die er bij zulke bezoeken als vanzelf uitkwam. Mijn kinderen waren dan ook gek met hem.
        Wat bleef, was de gezamenlijke gekte van Rock and Roll. Het bracht ons vele keren naar de Paradiso en de Melkweg in Amsterdam maar ook naar megaconcerten in Duitsland (rock am ring) waar zowel mijn favoriete band de Rolling Stones als Barts’ AC/DC samen optraden.
        Waar die passie voor zijn lievelingsband een constante was in zijn leven, zo ook waren dat de problemen waar hij op persoonlijk vlak steeds weer tegenaan liep. Het rusteloze zoeken naar zichzelf, het nooit echt ergens thuis zijn. Zijn levenslustige uitstraling verborg een somberte die besproken werd maar nooit echt opgelost.
        De laatste afspraak voor een concert werd last-minute afgezegd. Hij had geen interesse meer om mee te gaan naar andere optredens. Een voorbode voor een fase waarin hij er de energie niet meer voor op kon brengen, omdat het in zijn hoofd niet goed meer wilde komen. Het doet me meer verdriet dan ik hier kan schrijven dat ik dat pas deze laatste week doorhad.

        Peter - Vinkeveen
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • A la recherche du temps perdu (nog nooit zo toepasselijk geweest)
        reactie 26   |   niet OK
        Bart, verdomme, het zat er aan te komen, en toch is het een onaangename verrassing. ik, en velen met mij, denk ik, zullen hele goede herinneringen aan je hebben én houden! in de 22 (?) jaar dat we elkaar kenden, heb ik altijd met heel veel plezier met je zitten praten. achteraf heb ik spijt dat ik niet wat meer tijd voor/met je had. het is niet anders, ik respecteer jouw keuze, en begrijp het ook wel een beetje

        nick - Alkmaar
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      • Dag lieve dappere neef!
        reactie 25   |   niet OK
        Lieve Bart,
        Sterke, dappere kanjer
        met je passie en al je talenten,
        Met al je kennis en je vuur,
        je eigen wijsheid en je onmacht,
        je stevige knuffels, je lach , je liefdevolle hart.
        Mijn hart huilt,
        omdat jij de wind onder je vleugels niet meer kon voelen en
        het licht in je eigen ziel niet meer zag.
        We laten je gaan,
        vertrouwend op ons weerzien.
        Voor altijd
        en met heel veel liefde
        in mijn hart.
        XXX

        Conny - Alkmaar
        29 maart 2020

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.