Lieve vriend,
Wat waren we nog een jonkies, respectievelijk 27 en 23 jaar oud, toen we in 1971 de reis van ons leven maakten. Het werd een intensieve studiereis door Canada en Amerika op zoek naar ideeën en om te zien hoe ze aan de andere kant van de oceaan marketing bedreven. En al die weken samen op één kamer, dat schept een band.
En wat voor band, twee Noordhollanders onder elkaar in een groep van zo'n twintig redelijk ervaren zakenmensen.
Heel bepalend is geweest dat je tijdens de reis op een zondagmorgen in San Francisco zoek was. De hele groep zat klaar in de bus om naar het grootste winkelcentrum van de westkust te gaan, toen jij doodleuk na een half uur kwam aanlopen. Jij was die ochtend al heel vroeg naar een vogeltjesmarkt gegaan... Daar heb je toen het eerste ei gelegd voor een ongelooflijk mooi vervolg in Beverwijk. Voor de rest hebben we tijdens die reis heel veel geleerd van Amerikaanse bedrijven en van elkaar.
Maar ik heb ook een mindere ervaring met je. In de negentiger jaren haalde je me over om voor een paar honderd gulden een grote doos pillen van een Russische arts te kopen. En na zes weken slikken zou ik "gedetoxed" zijn en me herboren voelen. Toen ik daarna klaagde dat het helemaal niet werkte en ik me nog steeds hetzelfde voelde , kwam je met het verrassende antwoord: "gefeliciteerd kerel, dan ben je kerngezond"...
In Bergen kregen we weer wat meer contact met elkaar. Onze laatste ontmoetingen hebben een diepe indruk op mij achtergelaten. Lopend door je prachtige tuin, samen met Sjef, hebben we afscheid kunnen nemen. Bart, ik ga je missen, je lach, je woordkeuze, je optimisme en onze vriendschap.
Voor Riet, Mirian, Suzanne, Josiene, hun partners en de kleinkinderen is dat verlies van jou vele malen groter. Hen wensen wij heel veel sterkte toe en al die mooie herinneringen aan jou zullen daarbij zeker helpen.
Een lieve laatste groet,
Liesbeth en Peter van den Kommer
