Lieve Papa,
Vandaag 13 November waren jij en mama 25 jaar getrouwd,mama heeft toch gebak gehaald en we zijn op het kerkhof geweest om weer verse bloemen te brengen.Papa,ik mis je zo ongelofelijk erg,dat het zo'n pijn zou doen had ik nooit kunnen bedenken.
Alles mis ik,alleen maar het er zijn van jou was voldoende geweest.
Zoals je altijd wilde dat ik jou gerechten maakte,zo maak ik ze nu voor mama,ronald en de kinderen,Benito vind het zo lekker,hij heeft arroz con leche gegeten alsof hij het al jaren at,de churoz eet hij zo snel dat kun je je niet voorstellen,zelfs de kip in het jassie daarvan blijft hij eten.
papa,ik vind het zo erg dat hij jou niet zal meemaken,dat jij niet zal zien dat hij met zijn rugzakje naar school gaat,je hem nooit op het plein zal zien voetballen,hem niet kunnen zien fietsen zonder zijwieltjes,Francis niet kunnen feliciteren met haar diploma,Rachel niet naar de 1e klas zien gaan van het vmbo...allemaal dingen die ik zo vreselijk vind,jij verdiende het te leven ,mijn kinderen verdiende het alle 3 een opa te hebben zoals jij,Ik snap het niet papa,maar 1 ding weet ik wel de jaren die wij allemaal met jou hebben doorgebracht waren waardevol,vol van liefde en zo vreselijk dierbaar.Alle dingen die je niet vanuit je raam kan zien,zal je zien vanaf boven,je zal francis zien slagen,Rachel naar de 1e zien gaan en benito zien fietsen en voetballen op het plein.Jij bent altijd bij ons letterlijk en figuurlijk,want allemaal zijn wij een deel van jou en jij zit bij ons allemaal in onze harten.
Papa,ik hou van jou....zo vreselijk veel en dat houden van doet zo vreselijk goed,alleen de pijn die dat houden van met zich meebrengt is zo moeilijk te dragen.
Dag lieve,lieve papa,ik hou van je tot de hemel aan toe en terug.
Een kusje op je voorhoofd en een aai over je bol van mij.
