Bennie je was een kei , we hadden onze Marco aan jou te danken.
Bedankt daarvoor.
Jose sterkte nu en in de toekomst.
Jan en Diny Roes.

Beste Bennie, en Beste Jose,

Wat zijn wij geschrokken van het bericht van het plotselinge overlijden van Bennie. Wij leerden Bennie kennen bij de jachthondenclub, waar wij met onze puppige aanwinst - een jachthond - met de opvoeding van Tosca mochten beginnen. Volkomen onervaren. En wat hebben wij veel van jou geleerd over de aanpak van deze honden op een fijne manier: vriendelijk, maar toch ook doortastend, en altijd met een lach, een knipoog en een aai over de bol. Bennie, ook wij zullen jou kennis, ervaring én gezelligheid zeker missen. Wanneer wij aan jou denken, is dat ook met een lach, een knipoog en een aai over de bol van Tosca gevend. Jose: heel veel sterkte toegewenst met dit grote verlies!

Wat waarschijnlijk de meeste mensen onder ons niet weten is dat Bennie, altijd een trouw luisteraar en bezoeker was van Het Gendrings Piraten Team. Voor dag en dauw kwam hij bij ieder uitzending Duitse broodjes bezorgen in de studio bij Sander. Onder het genot van de nodige koffie kwam hij dan met allerlei verhalen. Met slaperige ogen kwamen de leden van het G.P.T binnen om 6 uur ´s morgens ....Bennie niet, hij had al een paar uur doorgebracht in de natuur.

Bennie ... bedankt voor al die mooie dingen.
José, heel veel strekte met dit verlies.

Het Gendrings Piraten Team

Bennie, echt een bijzonder mens.
Ik heb Bennie leren kennen als een mens die veel heel veel markten thuis wilde zijn. Daarbij bleef hij gewoon en oprecht. Hij gaf bijna altijd aan wat hij dacht van voorkomende zaken. Zijn mening gaf hij dan helder en duidelijk aan, soms confronterend, bijna altijd positief, echter nooit op een manier die een ander krenkte.
Bennie leerde ik kennen in de woning waar mijn moeder destijds woonde. Dat was rond 1970. Bennie was toen onderhoudstimmerman bij de woningstichting St. Jozef in Gendringen / Ulft. Ook in die tijd had Bennie al een goede neus voor koffie. En daarvoor kwam hij vaak bij mijn moeder. In die tijd was ik al vertrokken uit de ouderlijke woning en kwam af en toe bij mijn moeder. De eerste keer dat ik Bennie daar trof vroeg hij: “Ken ij mien dan neet?, Ik bun Bennie van ’t klef uut Netterden!” Omdat hij aan mijn gezicht zag dat niet wist wat “t klef” was gaf hij direct aan dat daarmee vette klei, reet en de Lander bedoeld werd. Dat wist ik dus toen en die woorden “’t klef” hoorde ik later nog eens. Die gelegenheid wil ik jullie niet onthouden.
Het betrof een jachtdag bij Jan den Daas op een boerderij in Doornenburg. Daarbij waren in ieder geval aanwezig: Bennie, Jan den Daas, wijlen Wiel Bergevoet, Theet Bruins, Jan van Amerongen en ik. Tijdens de eerste uren van deze dag kwamen wij aan bij een brede, diepe sloot die vol water stond. Daar waar wij over de sloot wilden gaan lag een balk over die sloot. Op dat moment was balk nog schoon. Omdat het die dag regende zaten onze laarzen vol met klei. Echt vette klei. Wiel Bergevoet en ik keken elkaar aan en dachten blijkbaar nagenoeg hetzelfde. Dat was: hoe dan ook niet als laatste over die balk. Dat lukte ook. Voor Bennie was dat blijkbaar geen probleem, hij was dat als man van “’t klef” wel gewend en kon gerust als laatste gaan. Iedereen voor Bennie kreeg ondersteuning via een lange drijverstok en toch vooral een steunpunt te hebben die kon helpen om het evenwicht te bewaren.
Toen Bennie over de balk wilde gaan was deze al lang niet meer droog en schoon. Bennie kreeg ook de stok als steunpunt aangeboden. Deze wilde hij niet, dat kon hij veel beter zonder. Iedereen keek hoe dat zou aflopen en toen Bennie midden op de balk was verloor hij het evenwicht, gleed uit en viel in de sloot! De sloot was zo diep dat Bennie voor heel korte tijd volledig onder water was, hij verloor zijn pet en deze dreef daarna midden in de sloot. Uiteraard werd Bennie daarna zo snel mogelijk op het droge geholpen. Hij droeg die dag een nagenoeg nieuwe waxjas. Toen hij op de wal stond keek Bennie of hij nat was geworden. Het water liep echter heel snel van de nieuwe waxjas af en daarom zei Bennie: “ut vult ook nog met!” Onder de jas zag het er echter allemaal heel anders uit.
Jan den Daas bood daarna hulp aan. Hij stuurde Bennie naar de dichtstbijzijnde boerderij waar zijn dochter woonde. Daar mocht Bennie onder de douche om weer warm te worden. Hij kreeg ook vervangende kleren en laarzen. Na ongeveer een uur was Bennie weer terug en kon weer mee jagen.
De eerste woorden van Bennie, toen hij weer terug was, waren: “Niks aan de hand, alles in orde!”
José en familie van Bennie, heel veel sterkte in de moeilijke komende tijd.
En voor José: Vergeet vooral niet aan te geven als je een keer hulp nodig hebt. Die hulp zal er dan zeker komen.
Hein Vieberink

Ik heb Bennie leren kennen als een super instructeur die mij, mijn broer en ook onze honden veel heeft geleerd. Vooral tijdens de puppycursus afgelopen zomer/najaar heb ik Bennie behalve als geweldige instructeur ook als een intelligente man met leuke en boeiende verhalen leren kennen. Dankjewel voor alles! Rust zacht...

Ik wens José en naaste familie heel veel sterkte de komende tijd met dit verlies! Gecondoleerd!

Janneke Reijmer

Bennie,
Zoals je zelf altijd zei: geboren op de 1e van de letste...
Nu plotseling gestorven op de letste van de letste.........
Soms is de laatste dag nog te vroeg. Nu zeker.

Je was een zeer dienstbaar mens...... !!!

José en familie veel sterkte gewenst......!
Henk Janssen.

Geachte Mevrouw ten Brink en overige familieleden, geachte vrienden en bekenden,

Mede namens het bestuur van het KNJV Gewest Oost Gelderland bied ik u allen mijn oprechte condoléances aan. Ik heb Bennie gekend en gewaardeerd als inspirerend hondenman, toegewijd jager, en enthousiast jachthoornblazer. Hij heeft op verschillende manieren veel betekent voor de jagerswereld in de Achterhoek. Zijn inzet en betrokkenheid zullen wij missen. Ik wens u veel sterkte bij het verwerken van dit grote verlies.

met vriendelijke groet,

Chuck van de Vlasakker,
vice-voorzitter KNJV Gewest Oost Gelderland.

Wat een schok!
Gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van "jullie" Bennie.

Ik heb veel van hem geleerd en erg om hem moeten lachen!
Wat is het leven oneerlijk!

Angela Jolink met Labrador Izzy.

gecondoleerd met dit grote verlies
jose heel veel sterkte nu en in de toekomst
lieve groeten van dick en narda

Bennie, bedankt voor alle tips&trics en vooral ook je humor

Marlies Kruisselbrink