Blijmoedige Bernice, je kwam een jaar of 5 geleden naast ons wonen en het eerste dat aan jou opviel waren je twee lievelingshonden. Het viel je erg tegen in de flat; je was groter gewend en had er verdriet van dat mede flatbewoners erg moesten wennen aan jouw beide grote honden, vooral in de lift. Je deed je stinkende best om geen overlast met ze te veroorzaken, want de lijflucht van jouw lievelingen viel ook niet zo in de smaak. Je was sowieso verdrietig, al viel ons dat in het begin niet zo op, omdat je erg op jezelf was en niet gauw iemand binnen liet. We hoorden je vaak op balkon hoesten, 's morgens vroeg om 5 uur, zat je daar vaak al. Pas later hebben we begrepen hoe eenzaam en depressief je toen was. Des te meer bewondering hebben wij voor je gekregen, omdat je na een paar jaar 'het roer omgooide' en je actief bezig ging houden met het verbeteren van de sfeer en het organiseren van gezellige activiteiten en zelfs voorzitter werd van de Bewonerscommissie! Daar was echt moed en doorzettingsvermogen voor nodig, want er was veel onderling gekrakeel en jij kreeg ook een hele lading over je heen. Maar je nam dat heel nuchter en tegelijk heel sociaal op. Samen met Anja, zagen we je gaan stralen! Als we elkaar spraken, in de wandelgangen, in de recreatieruimte of aan de deur was je altijd open en eerlijk. Zo omschreef je jezelf ook, als 'een open boek'. Nu is het boek, ploseling, uit. Wij zijn blij voor jou dat je de laatste tijd en zeker toen je zo ziek bleek, hebt kunnen ervaren hoe geliefd jezelf gemaakt hebt, hier in deze aparte flat. Dat is een grote verdienste en zullen wij nooit vergeten. Wat ons betreft mag er een plaquette aan de muur van de recreatiezaal komen voor jou:"Ter herinnering aan Bernice Vanderzaken, die hier gewoond heeft van ......... tot aan haar overlijden in februari 2020. Zij heeft in die jaren een grote en belangrijke bijdrage geleverd aan het sociale karakter in deze flat en zich daar volledig voor ingezet." Bedankt hiervoor Bernice en geniet nu maar van je welverdiende rust. Lilly&Maarten (nr. 484)