Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Vandaag zou mijn broer Bert 64 jaar geworden zijn, als hij niet een einde aan zijn leven had gemaakt, nu alweer ruim vier jaar geleden. Ik reed langs zijn appartement op de Bijlmerdreef en bezocht Ivonne in het huis waar hij een korte tijd zeer gelukkig is geweest, maar vervolgens door een peilloos diepe angst en wanhoop werd verzwolgen. Machteloos hebben we geprobeerd hem wakker te schudden. Ik koester dierbare herinneringen aan hem, mijn oudste broer, bij wie ik als klein jongetje op koude zaterdagochtenden in het Watergraafsmeer van de jaren zestig in bed kroop. Die me achterop de fiets meenam naar de Berlagebrug om trots het uitzicht op Amsterdam te laten zien. Die intens genoot van kunst en lezen, en een geweldige humor bezat. Een tere ziel - een scherpe geest heeft hem een loer gedraaid. Ik wil geloven dat ik je eens weer zal zien, ontdaan van de Mephisto-kuren. En dat we dan weer kunnen lachen als toen. En samen naar Bach kunnen luisteren.

Lieve broer,
Op die momenten dat er iets te vieren is, mis ik jou het meest. Zoals dit weekend, ik ben nu 65 geworden en jij bent er als broer niet meer bij. Over 2 maanden herdenken we jouw overlijden. 4 jaar geleden dan. 3 december wordt nooit meer als ooit........
Het went niet, het zal niet wennen. Weet, dat ik heel veel aan jou denk. Het liefst zoals je was, blij. humor, gek, soms een leuke stoorzender. Altijd mijn broer. Ik jouw zus. Zusje. Onze band was jaren heel goed. De verbondenheid is er.....dat blijft.
Lieve Bert, mis je..........

I was thinking of you, Bert, and decided to see if I could track you down only to learn you had passed away. How fondly I remember traveling together, just the two of us, to Taizé back in the summer of 1974. And how we earned some pocket money by picking cherries in the Betuwe. I also remember your brilliant mind. You must be missed. — Wout Brouwer - Vancouver, Canada

Lieve, bijzondere broer,
Er is weer een jaar voorbij. We gaan 2020 in.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk.
Aan wie je was, hoe je was en hoe jammer het is dat je er niet meer bent.
Het leven gaat door, jouw leven stopte op 3 december 2016.
En het blijft me bezighouden.......omdat een zelfgekozen dood, plotseling, altijd veel vragen houdt.
Rust zacht en ga op jouw unieke weg.
Dat doen wij ook.
liefs Jolande, de zus waarmee je in betere tijden een unieke en mooie band had. Daar houd ik me aan vast.

Lieve Broer,
Mis je.....
Kan er niet altijd bij stilstaan maar soms, ineens, overvalt het me...
dat je bent gegaan en dat ik het niet kon voorkomen.

Love you,

liefs, je zusje