Ik wens jullie liefdevolle herinneringen en veel sterkte met dit grote verlies van mijn oom Bert.

Onze gedachten gaan 35 jaar terug toen wij in de Jaarsveldstraat kwamen wonen.
De verhuizing naar de beg. grond maakte ons echte buren met veel contact in de tuin.
Dat contact werd steeds intensiever toen Debby en Joey werden geboren een van de vaste tradities was bv. met Pasen eieren zoeken in jullie tuin die Joke had verstopt, met Sinterklaas zette ome Bert de zak met cadeaus voor de deur en ging dan hard op de deur bonzen.
Als de kinderen een verkleed partij hadden of carnaval op school werd er bij tante Joke geshopt want die had altijd wel wat liggen.
Debby en Joey gingen ook vaak langs om spelletjes te spelen en thee te drinken ook knutselen werd vaak gedaan.
Debby is nog steeds gek op advocaat met slagroom kennis mee gemaakt bij Bert en Joke.
Gerard ging ook geregeld shoppen bij Bert in z'n schuur, hij zei altijd eerst bij mij kijken en dan pas naar de winkel.
De kinderen werden ieder jaar op hun verjaardag verwend met mooie kado's ook als wij op vakantie gingen zorgde Bert voor de tuin en was er altijd een enveloppe met inhoud voor een ijsje.
Lekker met Bert en Joke Indisch eten als Bert de toko op zijn manier al had geïnspecteerd.
We hebben met Bert , Joke, Karina en Annelies in de Jaarsveldstraat een hele fijne tijd gehad met jullie dat zullen we nooit vergeten.

Lieve Bert,
In mijn jeugd was je mijn buurman en nu de vader van onze vrienden Anne-Lies en Eric.
Ik heb dus veel herinneringen aan jou, wil er drie noemen die een bijzondere indruk op mij maakten.
In de vensterbank van het kleine raam, de vogelkooitjes met kanaries, een hobby van je. Dat maakte jullie huis zo gezellig, als de zon scheen een doek om ze te beschermen, dat maakte als kind veel indruk op me.
Je werkte op het Provinciehuis, en Anne-Lies kreeg daar een vakantiebaan, rijbewijzen typen, daar was je zo trots op, samen met je dochter naar je werk!
En je liefde voor Indonesie, je enthousiaste verhalen van je reis er na toe. Indische gerechten, daar kon je zo van genieten, en ook als je met mensen Maleis kon praten.

Anne-Lies, Eric, Lars, Jordi, Karina, Andre en Zinzi, jullie hebben je eigen herinneringen aan je vader, schoonvader en opa.
Die zullen steeds weer boven komen.
Want wat je in je hart bewaard, raak je nooit meer kwijt.

Anja