Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bert Sengers

08-08-194805-09-2014
      Hij kreeg een lichtpuntje,
      na de eerste kuur zag hij een lampje,
      Hij ging voor het daglicht,
      maar het werd eerder donker.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • 2014
        Iedereen bedankt voor het meenemen van de bloem naar de uitvaart
        reactie 7   |   niet OK

        Rina - Nederwetten
        15 september 2014

        Deel deze pagina:

      • 2014
        Blijf nog even aan mij denken
        reactie 6   |   niet OK
        Blijf nog even aan mij denken
        Als ik heen ben, uit de tijd
        Blijf nog even aan mij denken
        Ik ben bang voor eeuwigheid.

        Hou me vast in jullie gedachten
        Laat me niet te vlug alleen
        Ik weet niet wat ik mag verwachten
        Vriend of vijand om me heen.

        Denk aan al die jaren
        Met mij samen doorgebracht,
        Jullie, die mij zo dierbaar waren
        Niemand weet wat mij nu wacht.

        Blijf nog even van mij houden,
        Nu en in de komende tijd
        Ga dan langzaam om me rouwen,
        De eeuwigheid is wijd, zo wijd..

        Rina - Nederwetten
        15 september 2014

        Deel deze pagina:

      • 2014
        muziek tijdens de uitvaartmis
        reactie 5   |   niet OK

        Rina - Nederwetten
        12 september 2014

        Deel deze pagina:

      • 2014
        Herinnering door Rina, je vrouw, tijdens de uitvaartmis
        reactie 4   |   niet OK
        Bert, mijn allerliefste, waar ik altijd op kon bouwen.
        Je zette mij, als ik al te enthousiast was, weer met beide benen op de grond.
        Je was zo puur, zo eerlijk, zo oprecht.
        Je genoot van hele kleine dingen in het leven: de natuur in zijn totaliteit, een vlinder die voorbij kwam vliegen, een broedend koolmeesje, een roodborstje dat bijna op je schop kwam zitten als je de tuin aan het spitten was.
        De groenten in tuin die je op zag groeien.
        De tuin was je lief, je liep er minstens 10x per dag in rond.
        Je was een man van niet al teveel woorden, al was je wel duidelijk.
        Je zei niet dat je van me hield, maar ik voelde dat je van me hield tot in het diepste van mijn hart. Je hield ook zo intens van je gezin waar je o zo trots op was. Je verlangde er zo naar om in december opa te mogen worden.
        Je hebt intens genoten van het opgroeien van onze zonen.
        Met hun vrienden die bij ons vaak hun intrek hadden en later toen ons jongens hun eigen vriendinnen kregen.
        Je had jouw schoondochters volledig in jouw hart gesloten en vond het zo mooi dat ze samen zo gelukkig zijn.
        Je hield van saamhorigheid, de familieband was je heilig.
        Ook de vrienden die we hebben vond je heel belangrijk.
        Jongen, ik ben zo blij dat ik je vrouw heb mogen zijn.
        Wat zullen we je gaan missen.
        Rust zacht.

        Rina - Nederwetten
        12 september 2014

        Deel deze pagina:

      • 2014
        Herinnering door je zoons Erik, Paul en Bart, in de uitvaartmis
        reactie 3   |   niet OK
        Pap,
        Wat een intense tijd hebben we de afgelopen 2 maanden gehad.
        jij met het gevecht tegen je ziekte, wij om er zoveel mogelijk voor je te zijn. Gelukkig hebben we altijd, ook in de afgelopen maanden, nog veel mogen genieten met elkaar.
        Je hechtte veel waarde aan de relatie met je eigen broers en zus, je vond het dan ook erg fijn dat ook wij altijd in harmonie zijn opgetrokken. In aanloop naar je eerste kuur hebben we je beloofd dat we voor deze goede band zullen blijven zorgen, daarop gaf je als reactie helemaal klaar te zijn voor de strijd die je moest gaan leveren met de chemo.
        De keuze voor deze zware chemo heb je gemaakt om de komst van je eerste kleinkind mee te maken, en de trouwerij van onze Erik.
        Bovendien gaf het je het vooruitzicht om zonder beperkingen de komende jaren van de tuin te kunnen blijven genieten.
        Net als de vele koppen koffie die je tot ieders verbazing op een dag kon wegwerken.
        de vraag ‘jongen, hedde d’r nog inne’ zal ik echt gaan missen.
        ---
        Het moment dat je net vrij was van alle infusen na je eerste kuur, en je weer enigszins op de been was hebben we elkaar omhelst en zei je: ‘wat voelt dit fijn jongen’ dit moment zal ik nooit vergeten.
        maar we hoeven niet alleen aan de laatste fijne momenten te denken, er zijn er zo verschrikkelijk veel aan vooraf gegaan:
        toen wij klein waren was je altijd in voor een potje stoeien, hoe vaak hebben we je niet van de bank af gedrukt. Later lagen we met zijn allen na het eten voor de TV te slapen, degenen die wel eens het begin van de avond zijn gekomen herkennen dit beeld vast nog.
        jij had hierbij de vaste plek waar je afgelopen week ook opgebaard hebt gelegen.
        Koud was het nooit, op de eerste plaats vanwege de liefde die je ons altijd hebt gegeven, maar ook vanwege de kachel die je altijd goed stookte.
        Om thuis de kachel te kunnen stoken, ging je er altijd met je broers op uit om hout te zagen en kluiven. Dit was je grote hobby en vast moment om samen met jou broers te zijn.
        Behalve de kachel heb je zelf ook altijd flink gerookt, hierbij heb je het ons wel altijd van harte afgeraden, maar zelf ben je er nooit helemaal vanaf gekomen.
        De laatste tijd was je officieel gestopt, maar je liet geen kans voorbij gaan om bekenden waarvan je wist dat ze rookten te vragen om een sigaret, want het ‘was gewoon lekker’
        De laatste jaren zijn wij alle drie op ons zelf gaan wonen, en hebben we onze meiden leren kennen.
        Je hebt in deze tijd altijd voor ons klaar gestaan om in huis te klussen, of mee de tuin aan te leggen.
        Voor Inger was je dé vraagbaak als het ging om de tuin en vijver.
        Je was gek op onze meiden, Inger, Marijke en Britney. Ook de hond van onze Bart en Britney, Guus, had je in je hart gesloten.
        Guus wist, net als wij toen we klein waren, dat hij voor wat ravotten of een stevige knuffel bij jou terecht kon.
        Als ik onze meiden mag geloven, leef je in ons voort op de meest simpele momenten:
        Het plagen van de meiden zoals jij dat al bij ons mam deed, de manier waarop we ’s nachts in bed liggen, je humor en onze lach klinkt volgens hen hetzelfde als die van jou
        Pap we vinden het verschrikkelijk dat je je strijd niet hebt mogen winnen, maar we weten dat je er vol voor bent gegaan.
        We zijn trots op je moed die je hebt gevonden om deze strijd aan te gaan.
        We zullen nog veel aan je denken.
        Rust zacht pap.

        Erik - Gerwen
        12 september 2014

        Deel deze pagina:

      • 2014
        Muziek in de mis na herinnering Erik, Paul en Bart
        reactie 2   |   niet OK

        Pap, we hadden alle drie een bijzonder gevoel bij dit nummer al voor je overlijden, nu we het in de mis hebben kunnen draaien krijgt het helemaal een speciale betekenis.

        Bedankt voor alle goede zorgen, en dat je er altijd voor ons was.

        rust zacht lieve papa, je zoons, Erik, Paul en Bart

        Erik - Gerwen
        12 september 2014

        Deel deze pagina:

      • reactie 1
        Piet- Cisca

        Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:


        Piet- Cisca - Helmond

        8 september 2014

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.