Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Bertha(Bep) Janssen-IJbema

28-12-194513-10-2003
      VEEL TE JONG


      Waarom.Ja waarom.Iedereen die het overkomt, vraagt zich dit af.Je hoort zo vaak om je heen dat mensen doodgaan aan deze klote ziekte.Dan denk je wat erg, staat er even bij stil,draait je om en je gaat weer verder met je eigen leven.Nu heb ik het zelf van heel erg dichtbij meegemaakt en dat is verschrikkelijk moeilijk.Je deed heel afstandelijk.De gedachte daarachter was wel te begrijpen,je wilde ons en jezelf beschermen.Je dacht dat het voor ons dan makkelijker zou worden.Maar het deed ons alleen maar nog meer verdriet.We hadden helemaal geen contact meer met je,dat vond ik vreselijk.Gelukkig kunnen we ook terugkijken op de leuke tijd met jou.Je was voor alle gekke dingen te porren en zoals ze in de volksmond
      zeggen.Je had schijt aan dronke naatje
      3 jaar geleden stond je nog mijn huisje te schilderen en te behangen.En dankzij jou had ik op mijn bruiloft een hele mooie jurk aan waar ik trots op was en die jij nog moest vermaken omdat je dacht dat ik maatje 36 had.Daar hebben we nog om gelachen.En mede dankzij jou ben ik de persoon geworden die ik nu ben.Ik vond het verschrikkelijk om je van een hele sterke onafhankelijke vrouw te zien veranderen in een zielig hoopje mens.Totaal afhankelijk van alles en iedereen.
      Ik heb met ontzettend veel verdriet moeten toekijken hoe jij stukje bij beetje weggleed.En elke keer brak mijn hart als ik je zo zag liggen,dan ging ik steeds
      een beetje dood van binnen.
      De laatste paar dagen thuis heb ik met alle liefde voor je gezorgd net zoals je altijd oor mij hebt gedaan.
      Als ik wegging zei ik altijd:Tot morgen lieverd maar nu is er geen morgen meer voor jou en mij.
      Tot het allerlaatste moment heb ik je hand vastgehouden en gezegd dat je
      niet meer bang hoefde te zijn omdat ik bij je was.
      Ik zei dat je het maar los moest laten en niet meer hoefde te vechten.
      Waarna je voor altijd je ogen sloot.
      Bedankt voor alles mam.Je was een moordwijf.

      Voor altijd mijn mama

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Lieve N,
        Ik heb even een paar kaarsjes aangedaan voor jou en je lieve moeder.
        Ik ben mijn vader ook aan longkanker verloren.Het is echt een vreselijke ziekte.Maar we kunnen het er maar gewoon mee doen.Dat maakt het ook zo erg.Je kunt ze gewoon niet missen.
        Heel veel liefs en kracht van,

        Fenna -
        28 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Lieve N, ik heb een paar kaarsjes aangedaan voor jou en je moeder, ik hoop dat ze veel kracht en sterkte brengen.Ook ik heb mijn zus verloren aan longkanker en mijn vader veertien dagen later aan leverkanker.Het is een rotziekte ik weet er alles van.Veel liefs en sterkte toegewenst Trudy,dochter van Adrie de Kroon* en zus van Margo Dambacher de Kroon*(staan ook hier)

        Mvr - 5628 PP Eindhoven
        27 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.