lieve bets..
een paar dagen terug ben ik mijn oma verloren,, dit zul jij vast al wel weten.. ik vraag me af, zou ze weer kunnen lopen,, ik vraag me af, zou ze weer bij opa en ansje zijn,, ik vraag me af of ze verdriet heeft.. ik vraag me af hoe het daar is,, ik vraag me af of ik ook dit ooit een plekje zouw kunnen geven?.. allemaal vragen waar ik waarschijnlijk nooit antwoord op zal krijgen,, die ene ochtend..ik sliep mama kwam op mijn kamer en zegt jos ik ben direct naar oma op mariaoord want het gaat niet goed.. de hele famili er bij.. smiddags nog met haar gepraat, en gedaan,, lekker langs haar bed gezeten,, flink geschrokken maar zo blij da ik ben geweest smiddags rond 12 uur is ze in een diepe slaap geraakt,, ze is nooit meer wakker geworden.. iedereen heeft voor zijn of haar gevoel afscheid kunnen nemen.. maar afscheid nemen kan niet!.. ik dacht vreden te hebben met het feit dat oma niet meer hoefde te lijden.. en dan iedereen die zegt.. jaa het is goed zo.. het is gvd niet goed zo!!.. het is beter zo voor oma.. maar het is niet goed! tuurlijk vinden wij het niet goed dat er een dierbaar iemand vertrekt:(.. ik zal hier weer een hele periode aan moeten werken om dit te kunnen vergeten,, al zal dit heel moeilijk gaan.. want mijn verdriet om jouw.. komt weer helemaal boven.. lieve bets.. dankje wel dat ik het even kwijt kon.. dankje!.. voor alles ik houw van je!! xxx liefs & knuffel xxx jOsje
Ik ben al lang gestopt met huilen.. Maar de tranen gaan door!
