De eerste kerst zonder Bianca.
Bart en Stan wij denken aan jullie.
Arie en Tineke Rog

Lieve Bianc,
Je hebt de strijd keihard gestreden tegen deze klote ziekte.
De manier hoe jij hier mee om bent gegaan zal ik voor altijd onthouden.
Altijd de strijd aan gaan en als we op bezoek kwamen was je nog altijd positief! Zelfs ons laatste bezoek deed je ons nog steeds versteld staan! We moesten gaan genieten van het leven zei je nog en het was een emotioneel afscheid.
Rust zacht Bianc we zullen je altijd onthouden als die positieve en strijdvaardige meid.

We hebben je leren kennen toen jullie in de Tijns zijn komen wonen. Wanneer je kwam knippen hadden we leuke gesprekken over van alles en nog wat. Na de geboorte van Stan bleef jij je helaas slecht voelen. Door mijn eigen ervaring na de geboorte van Arwèn hebben we bijzondere gesprekken gehad. Ik merkte dat je het mentaal ook moeilijk had en je het prettig vond hierover te praten. Het was zo anders dan je had gehoopt. Achteraf bleek dat je gevoel goed was en er zeker iets niet klopte. Ongeveer tegelijk met de geboorte van Fréya heb jij te horen gekregen dat je heel ziek was. Zo liggen groot verdriet en geluk in een straat heel dicht bij elkaar. Jij deed een felicitatie kaartje bij ons in de brievenbus en wij een kaartje van ongeloof en medeleven. We hebben heel veel respect voor jouw positiviteit en hoe jij met je ziekte bent omgegaan, wat was je een krachtige vrouw! Rust zacht lieve Bianca. Liefs Laura, Aldwin, Arwèn en Fréya

Bijzondere mensen sterven niet, zij gaan wel, maar blijven toch voor altijd.