Geschokt hoorde ik vanochtend het bericht dat Birgitte er niet meer was. Allerlei herinneringen vlogen door mijn hoofd. Ons samenwerken, jij in Den Haag, ik in Rotterdam. Onze vrijdagochtenden samenwerken in Rotterdam, even na 7 uur stapte je binnen, jij nam verse croissantjes mee, ik zorgde voor de goede koffie. Onze gesprekken, onze plannen, samen reizen naar overleggen. Je fabelachtige geheugen en je gestructureerde archief van waaruit je altijd die informatie opdook welke ik nodig had. Onze telefoongesprekken de afgelopen weken want het ging niet goed met je. Birgitte je was een lief mens, stond altijd klaar voor RIEC Rotterdam en mij. Ik zal je missen. Ik wens je gezin veel sterkte om dit verlies te beseffen en een plekje te geven.

Birgitte was niet alleen een fijne collega, ze had ook haar hart op de goede plaats zitten.