Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Bob,
Met genegenheid denk ik terug aan die talloze keren waarop ik samen met Pieter en later met Ingrid jullie heb bezocht. Altijd was er dat warme welkom en een bed beschikbaar. De middagborrel steevast met haring en een oude jenever, gesprekken voerend over van alles en nog wat, maar vaak over de ontwikkeling van Texel in al haar facetten, overgaand in een avondmaal bereid door Ina met nog meer mooie gesprekken en een goed glas wijn en, naar mate de avond vorderde, steeds meer lol.
Dank voor al die mooie momenten die ik samen met je mocht beleven. Je was een bescheiden mens en daarmee een mooi mens. Ik zal je missen en koester de herinnering.

Rust zacht, mooi mens

Beste Ina, kinderen en kleinkinderen,
Bob, je man, jullie (schoon-)vader en opa is niet meer. Helaas heeft hij zijn lange strijd toch verloren. In onze herinnering blijft een buitengewoon aimabele man met een scherp verstand en een visie, die veel voor de Texelse gemeenschap betekend heeft. Echt een voorrecht om hem te hebben leren kennen.
Als jonger Rotary lid kreeg ik van hem het Rotary speldje van zijn eigen vader. Toen ik de Rotary verliet, vroeg ik hem of hij het misschien terug wilde. “Nee, hou jij dat maar”, antwoordde hij en hoewel ik geen Rotary lid meer ben, is en blijft dat speldje nu een bijzonder en persoonlijk aandenken. Wat wij ook deelden waren voorouders die als beurtschipper vanuit Oudeschild afwisselend naar Harlingen en Rotterdam voeren; daar hadden we het af en toe over.
Wij wensen jullie heel veel sterkte bij het afscheid van een heel fijn mens; echt "every inch a gentleman".
Met warme groeten,
Jan & Barbara Boon

Beste Ina, Harriet & Arthur, marjolein & Laurens, Pieter & Petra, Ruud & Jacky en alle kleinkinderen, waar Bob zoveel van hield, van uit de grond van mijn hart gecondoleerd met het verlies van Bob.
Kort geleden hebben Ria, Karlijn, Roy en ik gelukkig nog afscheid van hem kunnen nemen. Zonder al teveel woorden.. We wisten dat het einde naderde. Ieder van ons heeft dit nog persoonlijk kunnen verwerken.
We hebben elkaar in Zuid-Afrika leren kennen, middels zijn zoon Pieter en mijn zoon Joris. Bob de sterke grote Texelaar en ik de kleine bourgondische Brabander. Hij en ik hebben ons in een open sfeer ingezet voor het belang van onze zonen,, voor Sefapane Lodge als onderneming en haar werknemers,, die hij zeer waardeerde.
Met veel respect, denk ik terug aan deze tijd. waarin hij voor mij een zeer betrouwbare en deskundige raadgever was. Als voorzitter van de vereniging van huiseigenaren had hij het bepaald niet makkelijk.De wujze waarop, hij door sommigen van hun benaderd werd,, was ronduit beschamend. Hij behield daarbij altijd zijn waardigheid en rust.
Ook zijn bijdrage aan de steun van de zeer arme nakomelingen van vluchtelingen uit Mozambique werd zeer gewaardeerd. Mede dank zij hem, hebben wij een keuken kunnen bouwen om dagelijks maaltijden te kunnen verschaffen aan meer dan 1000 kinderen.
Een prachtig mens heeft ons verlaten, rechtvaardig en in eenvoud. iemand die veel indruk op mij heeft gemaakt, die ik niet zal vergeten.
Ik zal op advies van mijn fysiotherapeut niet naar naar Texel komen voor de herdenkingsdienst. Ik hoop, jullie later zeker nog eens te mogen ontmoeten.
Heel veel sterkte in de komende dagen en in de komen de tijd bij de verwerking van jullie verlies. We zullen hem missen.
Groet,
Frans Bertens

Lieve Bob, Ik moet een jaar of 10 geweest zijn toen jij in mijn leven kwam, de aanstaande verloofde van mijn nicht Ina. Je was gelegerd in de Willem III kazerne in Apeldoorn en kwam in de wintermaanden bij ons langs, de boot naar Texel kon je in die tijd niet altijd halen. 26 april 1960 de trouwdag van jou en Ina, ik was 13 en dat was een hele ervaring, geweldige dag was het.
Ik heb vele prachtige herinneringen aan jou, zowel op Texel, als in Apeldoorn en later in mijn huidige woonplaats Groningen. Bij vreugde en verdriet waren Ina en jij er altijd bij. Ik zal je hartelijkheid, je boeiende verhalen missen maar ik koester alle mooie herinneringen.
Rust zacht lieve Bob.

Als er een persoon is geweest die naast de politieke stromingen, welke slechts vergankelijk zijn , voor de Texelse samenleving zijn bijzondere capaciteiten heeft gebruikt voor de ontwikkeling naar welzijn en welvaart dan was dat Bob Bakker.
Met Bob heb ik samen in de Jonge Ondernemers Organisatie op toeristisch gebied de verantwoordelijkheid genomen om meerdere jaren in bestuur van VVV Texel zitting te nemen.
Daarmee zijn verkeerde toeristische ontwikkelingen voorkomen en lijnen uitgezet die
de samenleving nu nog ervaart.
Bob was voor menigeen, zowel persoonlijk als zakelijk, een klankbord waarin zijn kennis over de bevolking van Texel en haar culturele achtergrond ( mede ingegeven door zijn ouders) van groot nut bleek. Wat mij verder nog doet herinneren aan Bob is dat hij na zijn drukke zakelijke leven oog kreeg voor natuur en landschap van Texel en zelfs voor geboren en getogen Texelaars ,de niet vanzelfsprekende, belangstelling voor vogels kijken ontwikkelde. Hij heeft daarvan met Ina zeker heel vaak van genoten.
Bob nogmaals dank voor je wederzijdse samenwerking op Texel.

Harry P. Wuis voor heen hotelier Hotel Opduin De Koog Texel.