Tranen, tranen van verdriet rollen
over mijn wangen,
ik heb geen vader meer die ze op kan vangen.
Het is stil zonder jou, pa
ik mis je warmte, je knuffels en je lach.
Ik wou dat ik dat nog één keer voelen mag,
de laatste dagen van je leven voelde
ik je liefde naar me toe
en nu je er niet meer bent voel ik me zo moe,
moe van verdriet en gedachten.
Ik wil je zo graag weer zien, ik kan niet wachten
hoe kan ik zelfs al oud zonder vader door het leven.
Ik sta er nog van te beven.
De laatste woorden wat je zei deden me goed, daarna was je weg voorgoed.
Je was al overleden.
Ik heb op mijn manier geen goede afscheid
van je kunnen nemen
Daar heb ik spijt van erge spijt,
want nu ben ik je kwijt voor altijd.
