Zo midden in de nacht overvalt het mij ineens.... Het gemis.... Ik.hou van jou lieve gekke Carina en ik.mis je . Wat zou ik er veel voor over hebben om.nog 1x met je te praten, naar je te luisteren. Zullen we dan weer naar Sintra gaan? Ik ben van plan er wwwr naar toe te gaan omdat jij je daar gelukkig voelde en ik hoop die manier ook rust en troost te vinden. Je bent niet dood zolang men aan je denkt en dat doe ik iedere dag!
Hoop dat je kan dansen op die plek waar jij naar verlangde.

Opeens moet ik aan je denken en zocht ik naar onze laatste chat op facebook. Hadden elkaar jaren niet gezien en dan toch opeens even dat contact. Dat was heel fijn. Maar vooral mijn herinneringen aan mijn allerbeste vriendinnetje van de lagere school...wat was het leven toen mooi en onbezorgd. Blijft moeilijk te bedenken hoe het leven voor jou is gelopen. X

Als je een muzikale herinnering aan Carina wilt delen ga dan naar Spotify en zoek op de playlist “Carina Andrea Oostmeijer” en voeg je speciale nummer toe. ❤️

Lieve Carina, ineens moest ik zaterdag 2 juli aan je denken. Hoe zou het met je gaan? Tijd om maar weer eens wat af te spreken dacht ik vervolgens.
Ik kijk op je profiel bij LinkedIn en zie tot mijn schrik onder je naam “in memoriam staan” Het zal toch niet waar dat….. Precies een jaar geleden heb je voorgoed de aarde verlaten. “Leer mij de muziek en ik zal dansen” waren de woorden van mijn goede vriendin die jou daar boven gezelschap houdt. Jullie hadden veel met elkaar gemeen.
Ik zal onze eerste ontmoeting nooit vergeten. Dat was op zondagmiddag 2 juni 2018 BY HEINO. Ik hield je tegen om naar een kerkdienst in Nijkerk te gaan. In plaats daarvan gingen we uit eten in Muiderberg. Je woonde op een landgoed vlakbij Freek de Jonge. Het was een fijne avond.
We spraken over je problemen maar ook over je vele creatieve ideeën. Samen zijn we enkele weken later naar mijn vriend de paragnost Piet Vuijst gegaan. Zijn reading heb ik bewaard. Na afloop van het consult bij Piet heb je mij naar het station Mediapark gebracht. Ik zie je nog naar je auto lopen. Ik dacht: wat is die Carina toch een mooie en bijzondere vrouw.
Naar mate ik wat vaker contact met je had viel me op dat de scheidslijn tussen fantasie en werkelijkheid soms ontbrak. Maar dat is niet ongebruikelijk voor creatieve mensen zoals jij. Wel had ik de indruk dat jij continu zocht naar levensgeluk.
Interessant was je visie op het verleden van de stad Muiden. Met de verhalen die je vertelde hadden we wellicht een film of televisieserie kunnen maken. Toch was die ongebreidelde fantasie van je een reden voor mij om afstand te bewaren. Tot ik je weer eens tegenkwam samen met Laura op een terras in Weesp. Dat weerzien was hartelijk. We maakten een afspraak in Muiden waar je inmiddels een woning betrokken had.
Jij trakteerde mij op een heerlijk diner bij De Poort van Muiden. Na het diner hebben we nog tot middernacht op het terras gezeten en vertelde je mij uitvoerig over de problemen waarmee je te maken had. Het is de laatste keer geweest dat ik je sprak en zag. Je was verliefd. Dus ik ging er vanuit dat jij eindelijk je geluk gevonden had. Op Facebook schreef je ook een relatie te hebben. En dan nu een voor mij onverwacht afscheid. Het doet me veel verdriet. Je was te lief voor deze harde wereld Carina.
Heel veel sterkte voor Laura die haar moeder moet missen en sterkte voor Harald die zijn bijzondere zus nooit meer een knuffel kan geven.
Paul Smit, Weesp

Vandaag
Vandaag is het ‘hier-en-nu’. We spraken samen vaak over het hier-en-nu. Over morgen.
Zoveel plannen. Zoveel ideeën. Zoveel liefde.

Vandaag (en gisteren) is het een jaar geleden dat je afscheid hebt genomen van je fysieke en mentale bestaan. Van mij. Van de mensen die je lief hebben. Van de mensen die jij lief had.

Je bestaat in ‘spirit’ en maakt een deel uit van mij.
Vandaag en morgen.

Je grote broer

Het is vandaag 28 juni 2022, we zijn bijna een jaar verder. Het blijft zo onwerkelijk, ik denk elke dag aan jou en ik zal nooit mijn lieve tante vergeten❤️. Ik mis je😢

We kennen elkaar van het bollenpellen in Bovenkarspel en later vanuit het uitgaan in Amsterdam.
Mooie Carina de vrouw die altijd populair was. Wat is er toch gebeurd lieverd?
Zelfs nu een jaar later is het nog zo onwerkelijk.
Sterkte voor de familie en vrienden.
Christina Oud

Afgelopen week, stond mijn leven even op z’n kop, alles omgedraaid, Carina is er niet meer?? Onbeschrijfelijk verdrietig ben ik van dit bericht, uit het oog was je wel, maar niet uit mijn hart! Dat nooit…..
Lieve Carina, rust zacht!

Lieve Carina,
We hebben niet heel veel herinneringen samen opgebouwd; een aantal jaar bij elkaar in de klas gezeten op het Marcus College en zelfs nog een dag door het land gereisd met tienertoer. Echt de pubertijd! Daarna elkaar uit het oog verloren, maar dat was prima. Hoe leuk vond ik het dan ook om je na jaren weer tegen te komen in Muiden, waar we die herinneringen weer konden delen en elkaar bij konden praten over die jaren na onze Marcus tijd. Ik kan me nog herinneren hoe stoer ik het van je vond dat je zo ondernemend bezig was. Via social media ben ik je blijven volgen en genoot ik van de mooie foto's. Ik miste je al een tijd op social media en nu weet ik waarom. Nooit gedacht of kunnen bedenken dat je zo worstelde met het leven.........
Hopelijk heb je de rust gevonden. Veel sterkte aan de nabestaanden.