Al zoveel jaren uit het oog, maar never nooit uit het hart verloren
Carina, mijn eerste grote liefde, ja, iedereen mag het horen

Je bent en blijft een bijzondere meid
Wat ging er toch allemaal om in dat mooie koppie voor innerlijke strijd?

Verschrikkelijk om dit te moeten vernemen over jou, echt geen woorden voor
Zoveel moois op deze aarde, dat moeten we pakken, want die wereld , die draait maar door

Helaas is het in jouw wereld anders gegaan..
En dat is zooo jammer, jouw leven was nog lang niet voldaan

We zullen het allemaal moeten accepteren dat jij er echt niet meer bent
Ik weet zeker dat je in het hart zit van een ieder die jou goed kent

Echt weg zul jij dus natuurlijk nooit zijn
Daar moeten we troost in zoeken, ondanks deze pijn

Ikzelf koester alle herinneringen, je was ook een deel van mijn leven
Je was er voor mij in een hele zware tijd, toen heb je alle nodige liefde gegeven

Bedankt daarvoor, maar vooral dat ik je heb mogen kennen, voor mij had je “iets”
Gekke spontane dingen, een knuffel, lieve briefjes, altijd zo maar.. vanuit het niets

Daarom dit gedicht, uit respect , liefde en dankbaarheid
Je mag rusten lieve Carina, hoe erg het ook is, het is helaas jouw tijd...


xxx Eric.



en ps...
jij mag ALTIJD Kokkie zeggen, zo lang ik maar vamos a la playa mag zeggen... Deal?