Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Cathy Toonen

11-08-200311-08-2003
      Lieve Cathy,

      Tranen om een gemiste kans, gevoelens van onbelans.
      Tranen om het niet leren kennen, zin om weg te rennen.
      Tranen omdat we je niet mochten houden, waar is het geluk waar we op vertrouwden.
      Tranen om een enorm verdriet, het waarom snappen we niet....
      We weten, dit kost tijd en door onze tranen heen vragen we ons af wanneer we van dit verdriet worden bevrijd.

      Pappa en Mamma

      Overige informatie
      Cathy is met 35wk levenloos geboren.
      Cathy* is nu bij haar zus Stacey*

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 4   |   niet OK
        Lieve Cathy,
        We zijn weer terug van een paar dagen weg en nu staat jouw mooie pagina er al op met allemaal lieve woorden van anderen mensen.
        een hele dikke knuffel

        Raymond - den haag
        17 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 5   |   niet OK
        lieve cathy,
        cathy,die naam raak ik nooit meer kwijt
        je bent ons meisje met je eigen identiteit
        ik had je graag willen leren kennen
        je knuffelen,vasthouden en verwennen
        maar in mijn dromen leef je voort
        lief en ondeugend zoals het hoort
        je bent dan wel niet op deze aarde
        maar deze dromen hebbeb voor mij grote waarden
        misschien vind iedereen mij wel ontzettend maf
        maar deze dromen pakken ze mij nooit meer af
        ik neem je mee in mij hart voor de rest van mijn leven

        saskia -
        17 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 6   |   niet OK
        hoe wreed kan het zijn in deze wereld hoe gemeen is het verdeeld waarom waarom dat zullen we ons altijd afvragen,maar nooit antwoord op krijgen neef en nicht heel veel sterkte samen

        hannes patty cheyenne matthew

        patty -
        17 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 3   |   niet OK
        Mama,

        Ik raak je tranen aan
        Onzichtbare vingers gaan over je huid
        Ik weet dat je heel vaak aan me denkt
        Overdag, in de avond en in je dromen,
        Wanneer je de lege babykamer binnen gaat
        Wetende dat ik daar nooit zal zijn
        Maar ik ben er......... in jouw hart
        In jouw ziel zal ik altijd zijn
        Want je gaf zo onvoorwaardelijk van jezelf.
        Binnen in jou,
        Creëerde je een prachtige wereld gevuld met de lach ,
        Liefde, verdriet en zorgen;
        Iedere emotie die een mens kan ervaren
        Heb jij met mij gedeeld

        Nooit zal ik jouw armen om me hen voelen,
        Maar ik voel je hart kloppen,
        als een slaapliedje dat me in slaap wiegt,
        en jouw geest geeft mij een veilige thuis haven:
        beschermend,
        voedend,
        mij voorbereidend op de dingen die komen gaan.
        Maar soms haalt de levensreis
        onze zielen uit elkaar;
        en ook ik moest doorgaan naar een andere plek.
        Natuurlijk had ik veel liever willen blijven,
        Maar ik had helaas geen keuze,
        en ik weet dat jij die ook niet had.

        Weet dat waar je ook bent:
        Ik zal onthouden
        Dat jouw liefde de eerste was,
        Het eerste plezier, de eerste ziel
        Dat ik ooit heb mogen meemaken.

        Jij gaf me de moed om door te gaan op mijn reis,
        Ik hoop dat ik voor jou hetzelfde kan doen.
        Jouw hartslag zal me altijd naar je toe roepen.
        Met liefde, jouw kind

        Petra -
        15 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1   |   niet OK
        Lieve Cathy,
        al vroeg moest jij wegvliegen maar nooit zullen jouw ouders jou vergeten, altijd blijven ze van je houden.
        Geef ze maar veel kracht om het gemis om jou te dragen!
        Lieverd een dikke knuffel,

        Martine - assen
        14 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 2   |   niet OK
        hoe diep tries is het om een kind te verliezen ,daar zijn geen woorden voor ,maar toch wil ik hier wat woorden neer zetten ,ik hoop dat jullie de kracht mogen vinden om het te zware verlies van jullie dochterje..heel veel sterkte gewenst van .....jenny

        jenny -
        14 oktober 2003

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.