Lieve Nicole,
Allereerst gecondoleerd. Ondanks de respectabele leeftijd is de band met de ouders nu echt verbroken. Gelukkig zijn er veel goede herinneringen aan je familie. Het paadje van het hutje naar jullie huis dat gebruikt werd om oma in de gaten te houden toen ze ziek was. Het paadje wat gebruikt werd door mijn moeder om een kopje thee te drinken bij jouw moeder. Mijn vader die zo opkeek tegen jouw vader en hand en span diensten verrichtte waar nodig, Jijzelf die binnen kwam trippelen voor een potje volleybal in de zomervakanties.
Het paadje is weg, ons beider ouders ook. Hopelijk kom je een keertje binnen op de Kasteelweg als je in de buurt bent om herinneringen op te halen. Die nemen ze ons niet af.
Veel liefs,
Els Heezemans-Cuijten en familie

Dokter Staas was jarenlang mijn neuroloog al vanaf half de jaren zeventig. Ik was nog geen vijfentwintig jaar toen hij mij de diagnose MS moest geven, net bevallen van een dochtertje. Ik herinner me dat het een zeer aimabele man was. Nu zie ik zijn vriendelijke lach en denk o ja zo zag hij eruit. Zijn gitzwart haar inmiddels grijs maar nog steeds dezelfde uitstraling. Sterker dan de dood is de herinnering en die blijft.Een mooi mens is van ons heengegaan.Alle betrokkenen veel sterkte toegewenst.

In 1983 in Tirol kregen mijn vrouw en ik lichamelijke problemen. De oplossing hiervoor kwam uit een onverwachte hoek: de vader van Nicole. Wát een geweldige man was het.
Gecondoleerd Nicole en héél véél sterkte.

Lieve Nicole, Guido, Lara en Tygo,
Veel sterkte met het verlies van je (schoon)vader en opa.
Liefs van Bas en Floor, Lars en Eva

Veel sterkte met het verlies van je vader, schoonvader en opa.
Stefan van Stiphout

Wij schreven ons in bij de Rijksuniversteit Urecht, middenjaren vijftig. Adolescenten, een generatie met de ervaring van de Tweede Wereldoorlog. Landgenoten ook uit ons voormalig Overzeese Koninkrijk, waar de strijd was voortgezet: BErSIAP en onze politionele acties tot eind december 1949. Met grote aantallen stroomden wij allen het Utrechtse Verenigingsleven in. Bij het USC bloeide het Tropisch Gezelschap Poehoen Kelapa (klapperboom) en galmden de Indische - Maleise liederen door de heilige Hallen van ons "zingende Corps"
Bob Zaalberg, orthopedisch chirurg NP, Kolonel-arts bd
"het beste jaar, anno 55 bij elkaar"