Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Clemmie,
Wat een prachtige uitvaartdienst hebben jouw kinderen en kleinkinderen jou bezorgd!
Het was ontroerend om getuige te zijn van de woorden en het gezang waarin jouw leven centraal stond. Een mooier monument voor de christelijke waarden die jij hun hebt meegegeven is nauwelijks denkbaar.
Wij bewaren heel mooie herinneringen aan jou, met name in de tijd op Aruba, waar we bijna-buren waren. Vooral voor onze kinderen versterkten jullie, jullie huis (en zwembad) het thuisgevoel op one happy island.
Warme groet, va bene….
Thoon, Thecla en kids

Lieve Clemmie,
We spraken weleens via de telefoon. Je lieve, zachte stem hoor ik niet meer; je bent nu bij de Heer, waar we mekaar ooit zullen ontmoeten.
Liefs van je nicht, Lilian Essed

Bijzonder moedige tante Clemmie,

Wat heeft u uw ziekte moedig gedragen, ik heb u nooit horen klagen, u bleef altijd positief, en uw rotsvast vertrouwen in de Here Jezus bleef voor u voorop staan, ondanks dat het niet gemakkelijk voor u is geweest.
De liefde voor u kinderen en kleinkinderen heb ik van dichtbij mogen bemerken, en dit zal ik me zo voor altijd blijven herinneren.

Liefs,

Lisette Booij.

Bedankt voor uw vriendelijke woorden en de zachtheid en dankbaarheid die u uitstraalde. Nu bent u bij Uw Vader, Thuis. U zult worden gemist.

Dikke knuffel van
Luis, Marie-Claire en de kinderen

Beste kinderen van zr. Clementine,
Onder dankzegging aan de Here voor een toegewijd leven van uw moeder mw Clementine deel ik enkele herinneringen uit Aruba.
In de begin jaren 70 toen de vurige Faith Revival Center nog zou worden opgericht kwamen bijeen een kerngroep pinkstergemeente gezinde dienaars thuis bij wijlen Joop Slikker en echtgenote Carmen aan de Olijfstraat in Dakota vlak bij de YMCA. Als jonge tiener (1960) die meeging met mijn broers en Pa en Ma herinnerde ik de toen recentelijk in Aruba gevestigde br. Eric en zr. Clementine, verder wijlen John vd Kuyp, Jorge Jimenez (huisvriend van mijn ouders en tolk bij diverse FRC campanges) en anderen.
Ook de campanges te Rooi Afo zijn in mijn gedachten gegrift.
Wijlen tante Adi Vrieswijk-Eman en Nora Eman zusters van mijn vader Nicolaas waren trouwe kerkgangers sinds het prille begin bij FRC. Ook oom Boy Eman ging in zijn laatse levensperiode naar FRC.
Moeder had thuis ook jarenlang reguliere gebedsbijeenkomsten.
Als een tedere herinnering kwam mijn eerst geboren zoon Benoit Eman (1987) tot bekering op eigen initiatief tijdens een reizende Canadese christelijke theater groep optreden te FRC in 2000.
De vroege pioniers van de pinkstergemeente beweging op Aruba herinner ik nog sinds de jaren 60 met brs. Karel Hoekendijk, Domingo Pilarte (neef J. Jimenez) en Reyes.
Ik dank God voor de voorbeeldige toewijding van uw moeder in de vuurtoren FRC oprtichtingsdagen en ontwikkeling en de vele harten die mede daardoor door God werden gezegend. Verzekerd en in vrede zijn wij dat uw dierbare moeder bij de Heer voortleeft, Joh. 14:2.
Het is mijn gebed dat God u zal troosten in deze moeilijke periode, 2 Kor 1:3-4.
Namens mijn wijlen vader Nicolaas Eman, moeder Marjorie Eman-Torres G (1934-) en mijn broers,
Efrain Eman
Efraineman@hotmail.com

I really enjoyed seeing Ouma in church every Sunday. She was so kind to me. I will miss her so much.
Hugs & Kisses , Jael❤️

Heel veel kracht en sterkte toegewenst van mij lieve familie, vrienden. Zr. Clementine was een schat. Ik herinner haar met de woorden" Alabare" ! brasas van mij

Evy