Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Slijten ?? Ik ervaar dat niet. Twee mijner zussen hebben hun aardse leven geruild voor een leven in het hiernamaals. Ik probeer deze donkere bladzijden een plek te geven, maar het lukt mij gewoon niet. Dierbare doden leven voort. Lieve zussen, ik stel steeds de vraag waarom ?, alhoewel ik mij er van bewust ben, dat er geen waarom is. Het had zo moeten zijn. Cleo, ik ben blij dat ik via iets tastbaar van je hebt. Greg en beta. Loes, met Rudy die een voortreffelijk persoon is en met wie je 3 fantastische kinderen hebt gehad is er geregeld contact. Lieve zussen het gaat jullie goed. Jullie broer Runaldo.
Paramaribo, 24 februari 2008

Met het heengaan van eerst Cleotine en enkele jaren na haar Loes, 2 van mijn schoonzussen ( laat mij maar zeggen zussen) want zo heb ik dat mogen ervaren is er een enorme leegte ontstaan. Vooral het heengaan van Loes heeft me enorm aangegrepen omdat zij het was die mij getroost heeft toen mij oudste en liefste zus Rorette in coma lag voor de duur van 3 weken. Ze heeft me er letterlijk doorheen geholpen door me steeds bemoedigend toe te spreken. Haar telefoontje vanuit Nederland ( want ik woon in Suriname) heeft me geholpen om weer met beide benen op de grond te staan. Ik zag het niet meer zitten, maar dankzij lieve Loes kwam ik weer tot de orde van de dag. Kun je nagaan wat het me heeft aangedaan om Lucelle in minder dan 1 jaar ook in die zelfde situatie te zien ?. Door het gesprek dat ik met haar mocht hebben, weet ik hoe ze over de dood dacht. Lieve Loes en Cleo dat jullie mogen rusten. Dood zijn jullie niet, want wij ( jullie broer en ik) hebben het vaak over jullie.
Rinyah Brammerloo-Bakri

met het heengaan van 2 mijner zussen ( Cleo en Loes) ben ik het leven met andere ogen gaan bekijken. Waarom doen we elkaar onnodig veel pijn. Mijn vraag waarom zij er niet meer zijn ,zal onbeantwoord blijven. Ik bid dat het hen goed daar waar zij nu vertoeven. God heeft beslist. Hij vergist zich nooit. Het doet pijn.
Na al die jaren slijt de pijn maar niet.
jullie broer , Runaldo
Runaldo Brammerloo
februari 2008

Beste Familie ,Vrienden en Lezers.
het is een tijd geleden en onder tussen ben ook ik erg ziek geweest maar het was nog geen tijd voor mij om daar een plek te bezetten ik was er ook nog niet klaar voor. en mijn gemis is erger geworden ik heb het gevoel dat ik alleen voor sta lieve zussen jullie gaven me ook sterkte toen ik het bijna opgaf en de belofte de kinderen op te vangen no matter what blijft staat
tang boeng.
oeng sisa.

lieve lucelle
ik heb je toen leren kennen wat me geheel niet spijt, je was ook een van de weinige die me in je armen sloot en daar ben ik je heel erg dankbaar voor. Zoals men zegt alle goede dingen gaan eerst. R.I.P lieve schat je zal altijd in ons gedachten blijven.
Lucien.claudia,Odessa & Moreno Brammerloo

Lieve lieve mama,
Ik zal nooit vergeten wat je allemaal voor mij en Jedina en Aswad hebt gedaan. Ik word steeds volwassener en wijzer en ik realiseer me steeds beter dat je een geweldig mens en een geweldige moeder was.Ik mis je steeds meer. Ik hoop dat alles goed met je gaat en dat je je 'draai' daar boven hebt gevonden. Ik weet immers dat je het maar druk hebt in je nieuwe, tja... hoe noem je dat, je nieuwe 'rol'. (jij ik weten hoe ik dat weet;-)I betrap mezelf erop dat ik nog steeds af en hoop dat je naar huis komt of dat je ineens met al je tassen en je fiets opduikt op de Albert Cuyp. Ik ben echter niet gek en weet dat dat nooit meer zal gebeuren. Alle andere mensen zeggen dat de pijn nooit helemaal over gaat maar dat het wel slijt met de tijd. Zolang wij, die van je hielden en houden, aan je denken ben je niet dood. Voor mij ben je niet dood. Het is zelfs niet zo dat je er niet meer bent want je bent er wel, ik kan je alleen niet meer zien en aanraken. Met deze gedachte kan ik leven... liefs Mandies

Tante Cleo en tante Loes. Dank u voor alles wat u ons geleerd en meegegeven heeft. Het gevoel dat u beiden over ons waakt maakt ons sterk.

nichten ik steek ook een kaarst voor jullie aan mogen uwwe zielen in vrede rusten

tante loes en tante cleo ik heb jullie gemist we waren bij oma jane en je was er niet maar we hebben voor jullie beiden gebeden Ashley.

deze dag hebben zowel cleo als loes me niet losgelaten ik had heel veel momenten waarbij ik het gemis vam beiden en vooral van loes erg voelde en dan probeer ik door te gaan en te denken van de schepper pakt de beste bloemen voor in zijn tuin en hij doet het erg bewust alleen kan ik hem nog steeds niet begrijpen voor hem een weet voor ons een raadsel.
jullie middelste zus.
Jane