Piepjong was ik toen ik bij jullie in de winkel kwam werken zo een 30 jaar geleden. Tom wilde een frisse wind, hoor het hem nog zeggen tijdens mijn sollicitatie gesprek. Das wel gelukt denk. Samen met het gezin aan de koffie, aan de lunch naast de winkel in huis. En hard werken in de winkel met elkaar. Veel plezier gehad en warme herinneringen heb ik aan die tijd. Jaren lang hielden we contact, elk jaar dat kerst kaartje over en weer. Totdat Benno mij vond op Facebook. De afspraak werd gemaakt om te eten met elkaar. Jij in het complot en Tom die van niks wist. Elkaar dik 25 jaar niet gezien en het was weer als vanouds ! Veel gebeurd in onze levens, genoeg om over te praten. Saampies fietsten jullie naar Roelofarendsveen en kwamen bij mij op de koffie. En nu mag ik je vanmiddag een laatste groet brengen. Intens verdrietig. Altijd was je op de achtergrond, kei hard werkend in de winkel. Zorgend voor je gezin. Later ook voor je kleinkinderen waar je zó enorm trots op was. Ze hadden zich geen lievere Oma kunnen wensen. Altijd klaar staan voor een ander, altijd warm, liefdevol, attent en zorgzaam. In feite was jij gewoon het middelpunt waar alles om draaide maar zo zag jij dat niet. Lieve Corry, jij, Tom, de kinderen, jullie hebben voor altijd een plekje in mijn hart. Dat je mag rusten in vrede. Liefs Mirand.