Wat gaat de tijd toch snel..

Maar wat ligt deze herinnering nog vers in het geheugen..
Net als mijn herinneringen aan jou!
Daan nog altijd denk ik heel veel aan je en zal ik dat ook altijd blijven doen
Je wordt heel erg gemist bij de voetbalclub en bij ons zaalvoetbalteampje

Nooit zal ik je vergeten

Lieve mensen,

Donderdag 24 mei jl. zou Daan 24 jaar oud zijn geworden. Het mocht helaas niet zo zijn. Op deze dag hebben wij onze Daan een plekje gegeven op de begraafplaats in St. Michielsgestel. Een heftige dag, ons realiserend dat dit werkelijk het laatste is wat we voor onze jongen konden doen. De machteloosheid, het verdriet en gemis valt niet onder woorden te brengen.

We zijn aangewezen op mooie herinneringen aan onze lieve zoon, vriend, broer, zwager en oom. Supertrots zijn we op wie hij was en wat hij voor velen betekend heeft. Dat bleek niet alleen tijdens het afscheid van Daan, maar wij vernemen dat nog dagelijks. Daan heeft een geweldig, maar veel te kort leven gehad.

Familie, vrienden, kennissen, collegas en andere betrokkenen; we zijn jullie enorm dankbaar voor jullie onverminderde steun. Jullie zetten je overduidelijk in om ons weer enigszins in het spoor te krijgen. Enorm bedankt! Het is ongelofelijk fijn om jullie in ons midden te hebben.

Mariska
Ruby, Didier en Guusje
Joy en Henk
Lien en Maas-Jan

Was toch wel een mooie avond gisteren. De dag van je 24ste verjaardag. Vooral het oplaten van de wensenballon! Ik hoop dat de wensen goed zijn aangekomen bij jou. Liefs Shane

Er gaat geen dag voorbij.. Ik denk zelfs geen uur dat we niet aan je denken of het over je hebben! We missen je Daantje,

Lieve Daan,

morgen alweer zo'n verdraaide vrijdag de 13e, 3 maanden geleden, nog steeds ongelofelijk. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan jou of je ouders en zussen denk.

Veel liefs

Ha Daan,

Het is 11.20u ,zondagochtend, en ik moet zo weer naar ons cluppie Gestel rijden. Om 12.00u verzamelen om ons voor te bereiden op de wedstrijd. Het is al bijna 4 maanden geleden dat wij voor het laatst samen vanuit Den Bosch naar Gestel gereden zijn, maar toch denk ik daar nog regelmatig aan.

Ik leerde je kennen toen je nog een menneke was in de C1. Daar mocht ik 2 jaar lang jouw trainer zijn. Eerlijk gezegd was jij degene die als eerste bij mij in de opstelling stond; mid-mid... Wat ik toen en eigenlijk nu nog de beste positie voor jou vond. Altijd aanspeelbaar, makkelijk wegdraaien, ballen verdelen, mee aanvallen en verdedigend stond je ook je mannetje. Ik had al een gevoel dat jij de selectie zou moeten kunnen halen.

Daar moest ik wat langer op wachten omdat jij ook nog eens erg goed kon tennissen. Hoeveel jaren wij samen in de selectie hebben gespeeld weet ik niet precies, maar je was er altijd op jouw manier. Rustig, bescheiden, op de achtergrond... maar je was er wel altijd en je liet ons nooit in de steek. Pas sinds jij samen met Mariska in Den Bosch bent komen wonen is ons contact intensiever geworden. Reden we 2 of 3 keer in week naar het voetballen. Dat heeft helaas te kort geduurd.

Ondanks dat ik je de laatste tijd wat beter heb leren kennen, had en heb ik het nog steeds moeilijk met jouw verlies.Denk ik nog regelmatig terug aan jou. De foto die ik van je ouders heb gekregen staat bij ons in de woonkamer, waar ik regelmatig naar kijk. Vorige week heeft iedereen binnen de selectie sokken gekregen met jouw naam erop. En dagelijks schrijf ik na de les complimenten op de kaart van mijn leerlingen als ze de les goed hebben meegedaan. Bijna altijd schrijf ik op: TOP, TOPPER, TOPPIE... met in mijn achterhoofd denkend aan jou, zoals je ook was.

Graag wil ik mijn bewondering uitspreken voor je familie en Mariska voor de manier waarop zij zo sterk zijn geweest rond jouw dood. Ze waren allemaal ontzettend positief over jou en dankbaar voor alle mensen die op een of andere manier jou een laatste eer hebben bewezen... en dat waren er veel! Dat kon je ook zien tijdens jouw indrukwekkende en prachtige dienst. Ik hoop dat ze de kracht hebben om zo door te gaan, maar ik weet zeker dat ze allemaal nog heel vaak aan jou denken.

Ook ik zal je nooit vergeten!

Dag Daan
Groet Daan

Lieve allemaal,
Ik kan allen maar zeggen dat jullie vaak in mijn gedachten zijn en hoop dat dit vreselijke verdriet ooit ergens een plekje gaat krijgen,

Marianne

Vier weken geleden... Het was niet te bevatten, het is niet te bevatten. We gaan dit nooit bevatten. Jongen, wat wordt je gemist!

lieve Maas, Caroline, Ruby en Joy,

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan jullie denk!
wij wensen jullie nogmaals en iedere dag heel veel sterkte en kracht met het verwerken van dit enorme verdiet!!!

heeeel veel liefs, Brigitte

Beste Caroline, Maas-Jan, Ruby en Joy,

Ook al ken ik jullie niet heel goed, heb toch echt veel aan jullie gedacht de afgelopen weken.
Wat verschrikkelijk dat jullie dit moeten meemaken en Daan voor altijd moeten missen!
Caroline en ik hebben vroeger samengewerkt. We komen we elkaar nog weleens tegen in de stad.
Heel veel sterkte toegewenst.

Liefs van Marloes